Przejdź do zawartości

General American

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

General American – norma wymowy w angielszczyźnie amerykańskiej. W szerszym rozumieniu: amerykańska norma angielszczyzny ogólnej[1], obejmująca wymowę, gramatykę i leksykę[2] (Standard American English)[1].

Zakres geograficzny

[edytuj | edytuj kod]
Samogłoski amerykańskiego angielskiego[3]

General American jest najczęściej używaną odmianą języka w Stanach Zjednoczonych, poza stanami na południu kraju oraz brzegu atlantyckiego, w szczególności Bostonu, Nowej Anglii i Nowego Jorku[4]. Norma ta odbierana jest przez Amerykanów jako pozbawiona naleciałości dialektalnych, z tego powodu jest powszechnie stosowana w radiu i telewizji[4].

Artykulacja samogłosek

[edytuj | edytuj kod]

Oto różnice w artykulacji samogłosek między normą brytyjską, zwaną Received Pronunciation a General American[4]:

Różnice między samogłoskami w brytyjskim RP i amerykańskim GA[5]
Wyraz RP GA
trap, cab, ham /æ/ (/a/)[a] /æ/
bath, staff, half /ɑː/
palm, drama, father /ɑː/
lot, stop, honest /ɒ/
cloth, long, origin /ɔː/
thought, all, jaw /ɔː/
nurse, shirt, earth /ɜː/ /ɝː/
letter, browser /ə/ /ɚ/
ago, sofa /ə/
goat, road, so /əʊ/ /oʊ/ (/oː/)[9]
  1. Samogłoska /æ/ w RP jest przednia, ale nie tak otwarta jak samogłoska kardynalna /a/[6]. W porównaniu jednak z amerykańskim odpowiednikiem jest bardziej do niej zbliżona[7]. Co więcej, niektórzy autorzy uważają, że w ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat brytyjskie /æ/ stało się na tyle zbliżone do /a/, że można je tak zapisywać w transkrypcji fonemicznej[8]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Paul Skandera, Peter Burleigh, A Manual of English Phonetics and Phonology: Twelve Lessons with an Integrated Course in Phonetic Transcription, Gunter Narr Verlag, 2011, s. 6, ISBN 978-3-8233-6665-2 (ang.).
  2. GENERAL AMERICAN ENGLISH | Encyclopedia.com [online], www.encyclopedia.com [dostęp 2019-09-15] (ang.).
  3. {{Cytuj stronę url = http://clas.mq.edu.au/speech/phonetics/phonetics/vowelgraphs/USE_Monophthongs.html tytuł = American English monoftongs praca = Macquarie University Sydney - Department of Phonology język = en data dostępu = 2017-05-31}}
  4. a b c April McMahon: An Introduction to English Phonology. Edinburgh: Edinburgh University Press, 2002, s. 302. ISBN 0-7486-1251-3.
  5. Frank Lorenz, Basics of Phonetics and English Phonology, Logos Verlag Berlin, 2013, s. 51–52, ISBN 978-3-8325-3109-6.
  6. Peter Roach, English Phonetics and Phonology, Cambridge University Press, 1991, s. 15, ISBN 0-521-40718-4.
  7. Krzysztof Sawala, Tomasz Szczegóła, Jarosław Weckwerth, Say It Right. Multimedialny kurs wymowy angielskiej, Swarzędz: Oficyna Wydawnicza Atena, 2009, s. 102, ISBN 978-83-923700-4-8.
  8. Alan Cruttenden, Gimpson's Pronunciation of English, wyd. 8, Routledge, 2014, s=XVII, 119–122, ISBN 978-0-415-72174-5.
  9. Arden R. Thorum, Phonetics: A Contemporary Approach, Jones & Bartlett Learning, 2013, s. 90–92, ISBN 978-1-4496-7889-0.