Бернарда Альберта Усай

Бернарда Альберта Усай
ісп.: Bernardo Alberto Houssay
Дата нараджэння	10 красавіка 1887(1887-04-10)[…]
Месца нараджэння	Буэнас-Айрэс, Аргенціна
Дата смерці	21 верасня 1971(1971-09-21)[…] (84 гады)
Месца смерці	Буэнас-Айрэс, Аргенціна
Месца пахавання	могілкі Ла-Чакарыта
Грамадзянства	Аргенціна
Жонка	María Angélica Catán[d]
Род дзейнасці	урач, хімік, фармацэўт, энтамолаг, біёлаг
Навуковая сфера	фізіялогія
Месца працы	Універсітэт Буэнас-Айрэса
Альма-матар	Facultad de Ciencias Médicas[d] Нацыянальны каледж Буэнас-Айрэса[d]
Вядомыя вучні	Луіс Федэрыка Лелуар
Член у	Лонданскае каралеўскае таварыства Леапальдзіна Шведская каралеўская акадэмія навук Папская акадэмія навук Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук Academia Argentina de Letras[d] Buenos Aires National Academy of Medicine[d] Нацыянальная акадэмія навук Італіі[d] Парыжская медыцынская акадэмія[d] Academia Nacional de Ciencias Morales y Políticas[d] Нацыянальная акадэмія навук ЗША Турынская акадэмія навук[d]
Узнагароды	doctor honoris causa from the University of Lyon[d] (1946) Baly Medal[d] (1947) James Cook Medal[d] (1948) Doctor honoris causa of the University of Strasbourg[d] (1949) ганаровы доктар Нацыянальнага аўтаномнага ўніверсітэта Мексікі[d] (1951) грант Гугенхайма (1957) doctor honoris causa from the University of Alger[d] (1959) ганаровы доктар Універсітэта Манпелье[d] (1959) Banting Medal[d] (1963)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Берна́рда Альбе́рта Уса́й (Хусей, ісп.: Bernardo Alberto Houssay, 10 красавіка 1887, Буэнас-Айрэс — 21 верасня 1971) — аргенцінскі вучоны ў галіне фізіялогіі. Член Аргенцінскай нацыянальнай акадэміі медыцыны, Нацыянальнай АН Буэнас-Айрэса. Доктар навук (1910), прафесар (1912). З’яўляецца лаўрэатам Нобелеўскай прэміі па фізіялогіі і медыцыне ў 1947 «за адкрыццё ролі гармонаў пярэдняй долі гіпофізу ў метабалізме глюкозы». Ён падзяліў прэмію з Карлам і Герці Коры, якія адкрылі каталітычнае ператварэнне глікагену.

Біяграфія

Скончыў універсітэт Буэнас-Айрэса (1907). З 1915 года ў Інстытуце бактэрыялогіі, з 1919 года ва ўніверсітэце Буэнас-Айрэса. Навуковыя працы па вывучэнні дзейнасці эндакрынных залоз. Адкрыў ролю гармонаў гіпофіза ў рэгуляцыі вугляводнага абмену, развіцці цукровага дыябету.

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.16: Трыпалі — Хвіліна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2003. — 576 с.: іл.

Спасылкі

• Біяграфія Бернарда Усая на сайце Нобелеўскага камітэту (англ.).
• Нобелеўская лекцыя Бернарда Усая (англ.).