Przejdź do zawartości

William F. Raborn Jr.

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
William Raborn Jr.
Ilustracja
Vice Admiral Vice Admiral
Data i miejsce urodzenia

8 czerwca 1905
Decatur, Teksas

Data śmierci

6 marca 1990

Przebieg służby
Lata służby

1928–1963

Siły zbrojne

 US Navy

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Medal Marynarki Wojennej za Wybitną Służbę (Stany Zjednoczone) Srebrna Gwiazda (Stany Zjednoczone)
Brązowa Gwiazda z odznaką waleczności - dwukrotnie (Stany Zjednoczone)
Medal Pochwalny Marynarki Wojennej (Stany Zjednoczone) Medal Amerykańskiej Służby Obronnej Medal Kampanii Amerykańskiej (USA) Medal Kampanii Azji-Pacyfiku (USA) Medal Zwycięstwa w II Wojnie Światowej (USA) Medal Służby Obrony Narodowej Medal Służby Okupacyjnej Marynarki Wojennej (USA) Medal Służby w Chinach Medal Służby w Korei Medal ONZ za służbę w KOREI Medal Wyzwolenia Filipin

William F. Raborn Jr. (ur. 1905 w Decatur, Teksas, zm. 6 marca 1990) – amerykański wiceadmirał, dyrektor Centrali Wywiadu (Director of Central IntelligenceDCI) od 28 kwietnia 1965 roku do 30 czerwca 1966 roku. W latach 1955–1962 dyrektor Special Projects Office (SPO) marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych odpowiedzialnego za program rozwoju pierwszych strategicznych atomowych okrętów podwodnych i systemu rakietowego Polaris / Poseidon „41 for freedom”.

Raborn, podobnie jak jego poprzednik John McCone, nie miał żadnego doświadczenia w pracy wywiadowczej. Odszedł z pracy w wywiadzie 30 czerwca 1966 roku, zastąpił go Richard M. Helms. Raborn jest uważany za ojca amerykańskiej Floty Balistycznych Okrętów Podwodnych. Zmarł 6 marca 1990 roku.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • William Raborn Jr.. Central Inteligence Agency. [dostęp 2010-03-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-27)]. (ang.).
  • Norman Polmar: Cold War Submarines, The Design and Construction of U.S. and Soviet Submarines. K. J. More. Potomac Books, Inc, 2003. ISBN 1-57488-530-8.