Wiesław Bek
Data i miejsce urodzenia |
2 grudnia 1929 |
---|---|
Data śmierci |
24 sierpnia 2016 |
ambasador PRL w Bułgarii | |
Okres | |
Przynależność polityczna | |
Odznaczenia | |
Wiesław Marian Bek (ur. 2 grudnia 1929 w Łodzi, zm. 24 sierpnia 2016[1]) – polski dziennikarz i działacz partyjny, redaktor naczelny „Trybuny Ludu” (1980–1985), ambasador PRL w Bułgarii (1986–1989).
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1953 ukończył studia na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Łódzkiego. W latach 1949–1964 zatrudniony na różnych stanowiskach w redakcji „Głosu Robotniczego” (m.in. zastępcy redaktora naczelnego). W 1954 wstąpił do PZPR. Od 1964 do 1968 pełnił obowiązki sekretarza Komitetu Wojewódzkiego PZPR, następnie zastępcy kierownika i kierownika Biura Prasy KC PZPR (1968–1972). Od 1973 do 1978 pełnił obowiązki wiceprezesa RSW „Prasa-Książka-Ruch”, następnie sprawował funkcję wiceministra kultury i sztuki – I zastępcy ministra (1978–1980). W 1980 był przez kilka miesięcy kierownikiem Wydziału Pracy Ideowo-Wychowawczej KC PZPR. W 1980 został mianowany redaktorem naczelnym „Trybuny Ludu”. W 1986 złożył listy uwierzytelniające jako ambasador nadzwyczajny i pełnomocny PRL w Sofii (do 1989).
W latach 1971–1975 zastępca członka Komitetu Centralnego PZPR, w latach 1975–1981 członek Centralnej Komisji Kontroli Partyjnej PZPR. W 1983 wybrany w skład Krajowej Rady Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej. W latach 80. był również członkiem Komisji Ideologicznej Komitetu Centralnego PZPR[2].
Był prezesem Towarzystwa Polsko-Mongolskiego oraz wiceprezesem Stowarzyszenia Polska-Armenia powiązanego ze Stowarzyszeniem Współpracy Polska-Wschód[3].
Został pochowany na warszawskim cmentarzu komunalnym Północnym[4].
Odznaczenia (wybrane)
[edytuj | edytuj kod]- Order Sztandaru Pracy I klasy
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
- Medal 40-lecia Polski Ludowej
- Odznaka "Za zasługi dla rozwoju prasy polskiej i Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich" (1974)[5]
- Złota Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy” (1970)[6]
- Medal Przyjaźni (Mongolia, 1971)[7]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Nekrolog w „Gazecie Wyborczej”
- ↑ Posiedzenie Komisji Ideologicznej KC PZPR /w/ "Życie Warszawy", nr 241, 16 października 1981, s. 2.
- ↑ Informacja na stronie Stowarzyszenia Współpracy Polska-Wschód. [dostęp 2013-10-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-16)].
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna – warszawskie cmentarze
- ↑ IX Zjazd SDP zakończył obrady /w/ "Żołnierz Wolności", nr 296, 14 grudnia 1974, s. 2.
- ↑ Dziennik Urzędowy Rady Narodowej m.st. Warszawy, nr 3, 30 kwietnia 1970, s. 7.
- ↑ Wysokie odznaczenia mongolskie dla polskich działaczy [w:] „Trybuna Ludu”, nr 289, 16 października 1971, s. 2.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2020-06-22].
- Kto jest kim w Polsce 1984, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1984, s. 50
- Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, s. 71
- Absolwenci Uniwersytetu Łódzkiego
- Ambasadorowie PRL
- Ambasadorowie Polski w Bułgarii
- Działacze Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Medalem 40-lecia Polski Ludowej
- Odznaczeni odznaką honorową „Za Zasługi dla Warszawy”
- Odznaczeni Orderem Sztandaru Pracy I klasy
- Sekretarze Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Łodzi
- Urodzeni w 1929
- Zastępcy członków Komitetu Centralnego PZPR
- Zmarli w 2016
- Wiceministrowie i urzędnicy PRL
- Polscy redaktorzy naczelni
- Ludzie urodzeni w Łodzi
- Pochowani na cmentarzu komunalnym Północnym w Warszawie