Władimir Jegorow (1938–2022)
Władimir Jegorow | |
admirał | |
Pełne imię i nazwisko |
Władimir Grigorijewicz Jegorow |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
26 listopada 1938 |
Data i miejsce śmierci |
8 czerwca 2022 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Stanowiska |
dowódca Floty Bałtyckiej |
Późniejsza praca |
gubernator obwodu królewieckiego |
Odznaczenia | |
Władimir Grigorjewicz Jegorow (ros. Влади́мир Григо́рьевич Его́ров; ur. 26 listopada 1938 w Moskwie, zm. 8 czerwca 2022 w Królewcu[1]) – rosyjski wojskowy, dowódca Floty Bałtyckiej, gubernator obwodu królewieckiego w latach 2000–2005.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 26 listopada 1938 w Moskwie[2] w rodzinie robotniczej. Po ukończeniu szkoły średniej w 1955 pracował jako tokarz w fabryce w Leningradzie. W 1962 ukończył ze złotym medalem Wyższą Szkołę Marynarki Wojennej im. Frunzego.
Służbę wojskową rozpoczął od Floty Północnej, a od 1964 służył we Flocie Bałtyckiej. Dowodził działem minowo-torpedowym, a od 1967 był pierwszym zastępcą dowódcy niszczyciela rakietowego „Obrazcowyj”. W 1971 ukończył kurs dla wyższych oficerów, a następnie służył jako pierwszy zastępca dowódcy na niszczycielu „Bditelnyj”, po czym został mianowany dowódcą niszczyciela „Obrazcowyj”.
W latach 1974–1976 był szefem sztabu – zastępcą dowódcy brygady niszczycieli. Od 1976 do 1983 dowodził brygadą okrętów rakietowych, a od 1983 do 1985 – brygadą kutrów rakietowych. W 1984 ukończył z wyróżnieniem studia w Akademii Marynarki Wojennej[3].
W latach 1985–1986 był dowódcą bałtyjskiej bazy marynarki wojennej. Następnie dwa lata dowodził Flotyllą Śródziemnomorską we Flocie Czarnomorskiej. W latach 1988–1991 był pierwszym zastępcą dowódcy Floty Bałtyckiej.
W 1990 ukończył z wyróżnieniem studia zaoczne w Wojskowej Akademii Sztabu Generalnego. W 1991 został powołany na stanowisko dowódcy Floty Bałtyckiej. Posiada stopień admirała.
Jegorow dowodził wojskowymi defiladami z okazji 50-lecia i 55-lecia zwycięstwa w tzw. wielkiej wojnie ojczyźnianej oraz z okazji 300-lecia rosyjskiej marynarki wojennej.
19 listopada 2000 został wybrany na gubernatora obwodu królewieckiego (w wyborach dostał prawie 60% głosów), pokonując m.in. urzędującego Leonida Gorbenkę. Kandydatura Jegorowa była wspierana przez Władimira Putina.
28 września 2005 zrezygnował z pełnienia urzędu gubernatora[4]. 7 maja 2009 został ranny w wypadku samochodowym w pobliżu Królewca, po czym udał się na leczenie do Moskwy[5].
Od 26 listopada 2010 był doradcą gubernatora Królewca N. Cuganowa[6][7]. Od 30 listopada 2011 przewodniczył Radzie Zasłużonych Obywateli Królewca[8].
Od stycznia 2012 wchodził w skład komitetu wyborczego Władimira Putina[9].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]Otrzymał Order „Za zasługi dla Ojczyzny” III stopnia, Order „Za zasługi wojskowe” i Order „Za służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR” II i III stopnia. Posiadał stopień kandydata nauk wojskowych. Był Honorowym Obywatelem Królewca.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Скончался Владимир Григорьевич Егоров — бывший командующий Балтфлотом, третий губернатор Калининградской области, почётный гражданин Калининграда и области (ros.)
- ↑ Vladimir Yegorov. fas.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-01-06)]., undated (accessed 2 February 2007)
- ↑ ЕГОРОВ ВЛАДИМИР ГРИГОРЬЕВИЧ | РуГрад.еу — Калининградский деловой портал [online], rugrad.eu [dostęp 2017-11-15] .
- ↑ Обзор калининградских СМИ об отставке В. Г. Егорова
- ↑ Сообщение агентства «Регнум» об автоаварии, в которой пострадал В. Г. Егоров
- ↑ Экс-губернатор области Владимир Егоров стал советником Цуканова - Новый Калининград.Ru [online], www.newkaliningrad.ru [dostęp 2017-11-15] (ros.).
- ↑ Павлу Саркисову нашли место в штате областного правительства | РуГрад.еу — Калининградский деловой портал [online], rugrad.eu [dostęp 2017-11-15] .
- ↑ Экс-губернатор Егоров возглавил совет почетных граждан Калининграда - Новый Калининград.Ru [online], www.newkaliningrad.ru [dostęp 2017-11-15] (ros.).
- ↑ 39.ru Новости Калининграда и области - Инженеры Apple не смогли, а энтузиаст смог [online], 39.ru [dostęp 2017-11-20] (ros.).