Vera Nikolić Podrinska
Data i miejsce urodzenia |
8 czerwca 1886 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
28 marca 1972 |
Narodowość |
chorwacka |
Alma Mater |
Akademia Sztuki i Rzemiosła w Zagrzebiu, Académie Julian |
Dziedzina sztuki |
Vera Nikolić Podrinska (ur. 8 czerwca 1886 w Zagrzebiu, zm. 28 marca 1972 tamże) – chorwacka malarka i baronessa.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Nikolić Podrinska była córką chorwackiego podbana barona Vladimira Nikolicia i baronessy Elle z domu Scotti. Dzięki majętnej rodzinie, początkowe nauki malarstwa pobierała w domu u prywatnych nauczycieli; z wiekiem zaczęła podróżować, by studiować i zwiedzać najważniejsze galerie[1]. Studiowała malarstwo na Akademii Sztuki i Rzemiosła (dzisiejsza Akademia Sztuk Plastycznych) w Zagrzebiu i na Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu; studia na Académie Julian w Paryżu odbyła pod kierunkiem André Lhote[2]. Jej pierwsza wystawa solowa odbyła się w 1917 roku[1].
Jej malarstwo na początku kariery było realistyczne, po czym rozwinęło się w stronę postimpresjonizmu. Z kolei jej późne prace miały cechy postkubizmu[2]. Tworzyła ilustracje do gazet i czasopism; ilustrowała także książkę podróżniczą Od Zagreba do Bangkoka (Od Zagrzebia do Bangkoku) swojego autorstwa[2].
Po śmierci ojca w 1933 roku, przejęła posiadłość rodzinną w dzielnicy Prekrižje w Zagrzebiu; za jej zarządzanie otrzymała wyróżnienia podczas wystaw rolniczych w okresie przed II wojną światową[1]. W 1939 roku wybudowała willę w Novim Vinodolskim, którą za jej życia odwiedzało wielu znaczących artystów; lokalna ludność nazwała budynek willą Baronessy[2].
W 1944 roku, jej posiadłość przy ulicy Pantovcak 203 w Zagrzebiu została wykorzystana jako obóz jeniecki dla żołnierzy aliantów[3]. Nikolić traktowała więźniów jak gości: żołnierze mieli dostęp do alianckich stacji radiowych, mogli także swobodnie się poruszać[3]. Niektórzy pracowali w winnicy należącej do posiadłości, co było dokumentowane, by po wojnie móc wypłacić należną płacę za wykonanie pracy[3]. Gdy w 1966 roku przyjechała do Stanów Zjednoczonych na wystawę swojego malarstwa, została przywitało w Cleveland przez kilku byłych jeńców[3].
Nikolić Podrinska przez większość swojego życia prowadziła działalność filantropijną, którą zaczęła od swojej pierwszej wystawy w 1917 roku, gdy dochód ze sprzedaży prac przekazała na dzieci osierocone podczas wojny[1]. Była także mecenasem młodych artystów, takich jak Kamilo Tompa i Leo Junek[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Vera Nikolić Podrinska [online], Donacija dr. Josip Kovaèiæ [dostęp 2019-03-24] [zarchiwizowane z adresu 2017-12-22] (ang.).
- ↑ a b c d Vera Nikolić-Podrinska [online], Narodni muzej i galerija Novi Vinodolski [dostęp 2019-03-24] [zarchiwizowane z adresu 2019-03-24] (ang.).
- ↑ a b c d Croatia Myth&Reality;: The Croatians executed dozens of American airmen [online], web.archive.org, 5 lipca 2008 [dostęp 2019-03-24] [zarchiwizowane z adresu 2008-07-05] .