Selinunt

Selinunt (gr. Σελινοῦς Selinous, łac. Selinūs, Selinuntum) – starożytne miasto, kolonia Megary Hyblaja w południowo-zachodniej części Sycylii. Obecnie ruiny na terenie gminy Castelvetrano pomiędzy wioskami Triscina di Selinunte od zachodu i Marinella di Selinunte od wschodu.

Historia

Według Diodora Sycylijskiego kolonię założono w 651 roku p.n.e., według Tukidydesa w 628 p.n.e. Świadectwa archeologiczne wskazują natomiast na połowę VII wieku p.n.e.^[1] Największy rozkwit miasto przeżywało w VI-V stuleciu p.n.e.; o prymat na sycylijskim wybrzeżu północno-zachodnim toczyło długotrwałe walki z nieodległą Segestą^[2].

Na początku V wieku p.n.e. skonfliktowany Selinunt sprzymierzył się z Kartaginą. Sojusz ten nie zapobiegł jednak złupieniu miasta przez wojska kartagińskie pod dowództwem Hannibala Magona w 409 roku p.n.e.^[3] Miasto nie odzyskało już wcześniejszej pozycji ani świetności i po powtórnym zniszczeniu przez strony walczące (podczas pierwszej wojny punickiej), zostało opuszczone w 250 roku p.n.e., a jego mieszkańcy przenieśli się do Lilibeum^[1]. Jego ostateczną zagładę spowodowało znacznie późniejsze (w okresie bizantyjskim) trzęsienie ziemi^[2].

Zobacz też

Panoramiczne zdjęcie wnętrza tzw. świątyni E (świątyni Hery)

Przypisy

↑ ^a ^b Historia archeologii (red. Paul Bahn). Warszawa: Wydawnictwo „Arkady”, 2019, s. 248, ISBN 978-83-213-5058-5.
↑ ^a ^b Słownik kultury antycznej. Grecja – Rzym (red. Lidia Winniczuk). Warszawa: Wiedza Powszechna, 1988, s. 388, ISBN 83-214-0406-5.
↑ Lub w 408 p.n.e. (John Kenyon Davies: Demokracja w Grecji klasycznej. Warszawa: Prószyński i S-ka, 2003, s.225, ISBN 83-7255-110-3).

Bibliografia

N.G.L. Hammond: Dzieje Grecji. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1994, ISBN 83-06-02383-8

Linki zewnętrzne

Giorgio Gullini: Selinunte. W: Enciclopedia Italiana di scienze, lettere ed arti [Treccani]. V Appendice. Roma: Istituto dell’Enciclopedia Italiana, 1994 (wł.) [dostęp 2024-11-20]
Ettore Gabrici: Selinunte. W: Enciclopedia Italiana di scienze, lettere ed arti [Treccani]. T. 31, Roma: Istituto dell’Enciclopedia Italiana, 1936, s. 324. (wł.) [dostęp 2024-11-20]

[bahn-1] Historia archeologii (red. Paul Bahn). Warszawa: Wydawnictwo „Arkady”, 2019, s. 248, ISBN 978-83-213-5058-5.

[ska-2] Słownik kultury antycznej. Grecja – Rzym (red. Lidia Winniczuk). Warszawa: Wiedza Powszechna, 1988, s. 388, ISBN 83-214-0406-5.

[3] Lub w 408 p.n.e. (John Kenyon Davies: Demokracja w Grecji klasycznej. Warszawa: Prószyński i S-ka, 2003, s.225, ISBN 83-7255-110-3).

[1]

[2]

[3]