Juan de Echevarría
Gitana de Granada, 1913 | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość | |
Dziedzina sztuki | |
Epoka | |
Strona internetowa |
Juan de Echevarría, bask. Juan Etxebarria Zurikaldai (ur. 14 kwietnia 1875 w Bilbao, zm. 8 czerwca 1931 w Madrycie) – hiszpański malarz pochodzący z Kraju Basków, przedstawiciel fowizmu[1].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Był synem Federica de Echevarría i Felipy Zuricalday. Ojciec zajmował się przemysłem i w tym kierunku edukował syna. Echevarría studiował w Eton College w Anglii i na Hochschule Mittweida w Niemczech. Po skończonych studiach inżynierskich powrócił do Bilbao i przez krótki okres pracował jako inżynier w rodzinnych zakładach. Krótko po śmierci matki wyjechał do Paryża, gdzie w 1911 r. wystawił pięć płócien, którymi zachwycał się Guillaume Apollinaire. W Paryżu poznał artystów takich jak Edgar Degas, Édouard Vuillard i Pablo Picasso, studiował również dzieła Gauguina[1].
Ożenił się z Enriquetą Normand i zamieszkał w Madrycie. W 1916 r. zorganizował swoją pierwszą wystawę w madryckim centrum kultury Ateneo. Brał udział w różnych wystawach m.in. w Bilbao i Madrycie. W 1930 r. wyjechał do miejscowości Hendaye we Francji na znak solidarności z przebywającym na wygnaniu przyjacielem Miguelem de Unamuno. Powrócił do Madrytu gdzie zmarł w 1931 roku[1].
Styl
[edytuj | edytuj kod]Dzięki wystawom, które zorganizowano w Madrycie po jego śmierci (w latach 1949, 1955, 1961 i 1965), można było oglądać przejawiający się w jego pracach szczególny fowizm inspirowany Gauguinem. Interesował się tematyką cygańską, chętnie malował martwe natury, pejzaże (w większości Bilbao lub Madrytu, m.in. Paseo de la Castellana) oraz kobiece akty m.in. Mestiza desnuda. Namalował również wiele portretów osobistości ze świata kultury i sztuki, takich jak Miguel de Unamuno, Azorín, Pío Baroja, Juan Ramón Jiménez i innych.
Dzieła malarskie
[edytuj | edytuj kod]
|
|
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Ana María Preckler: Historia Del Arte Universal De Los Siglos XIX y XX, Tom I. Madryt: Editorial Complutense, 2003, s. 78–79. ISBN 84-7491-705-0.