Przejdź do zawartości

Jan Walas

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Walas
Data i miejsce urodzenia

23 czerwca 1903
Świątniki Górne

Data i miejsce śmierci

18 czerwca 1991
Kraków

profesor nauk przyrodniczych
Specjalność: botanika, geografia roślin
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Doktorat

1931

Habilitacja

1945

Profesura

1968

Nauczycielka akademicka
Uczelnia

Uniwersytet Jagielloński
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
Wyższa Szkoła Rolnicza w Olsztynie

Okres zatrudn.

1928-1973

Jan Józef Walas (ur. 23 czerwca 1903 w Świątnikach Górnych, zm. 18 czerwca 1991 w Krakowie) – polski biolog, specjalizujący się w botanice i geografii roślin.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]
Grób prof. Jana Walasa na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie

W 1924 roku ukończył VI Gimnazjum w Krakowie. W latach 1924–1929 studiował biologię i geografię z geologia na Uniwersytecie Jagiellońskim. Jego wykładowcami byli m.in. Henryk Ferdynand Hoyer, Emil Godlewski, Michał Siedlecki i Władysław Szafer. W latach 1928–1931 pracował jako asystent w dziale botaniki Muzeum Fizjograficznego PAU w Krakowie. W 1931 roku uzyskał stopień doktora, tematem jego rozprawy były Zespoły roślinne Babiej Góry, a promotorem Władysław Szafer. Od 1931 do 1939 roku pracował jako starszy asystent w Instytucie Botaniki UJ. W 1934 roku odbył stypendium w Station Internationale Geobotanique Méditerranéenne et Alpines w Montpellier. W czasie wojny był asystentem w Ogrodzie Botanicznym UJ w Krakowie.

W 1945 roku uzyskał, na podstawie rozprawy Wędrówki roślin wzdłuż rzek tatrzańskich, habilitację na Uniwersytecie Jagiellońskim. 1 grudnia 1945 został prowizorycznie powołany na stanowisko profesora nadzwyczajnego w tworzonej przez niego Katedrze Systematyki i Geografii Roślin na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika. Kierował nią do 1969 roku. W latach 1952–53 pełnił funkcje prodziekana, a od 1954 do 1956 roku dziekana Wydziału Biologii i Nauk o Ziemi UMK. W latach 1955–1959 pracował również w Wyższej Szkole Rolniczej w Olsztynie.

W 1968 roku otrzymał tytuł profesora zwyczajnego nauk przyrodniczych. W 1970 roku powrócił do Krakowa, gdzie pracował na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi UJ do przejścia na emeryturę w 1973 roku. Zmarł w Krakowie w 1991 roku, został pochowany na cmentarzu Rakowickim[1] (kwatera HD, rząd zach.).

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Roślinność Babiej Góry (1933)
  • Świat roślinny naszych wód i ich brzegów (1965)
  • Atlas roślin chronionych (1973)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jan Wiktor Tkaczyński (red.), Pro Memoria III. Profesorowie Uniwersytetu Jagiellońskiego spoczywający na cmentarzach Krakowa 1803-2017, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2018, s. 306, ISBN 978-83-233-4527-5.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Sławomir Kalembka (red.), Pracownicy nauki i dydaktyki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika 1945–2004. Materiały do biografii, Toruń: Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2006, s. 712, ISBN 83-231-1988-0.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]