Iwo Pollo
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Profesor nauk technicznych | |
Specjalność: technologia chemiczna | |
Alma Mater | |
Doktorat |
1959 |
Habilitacja |
1963 |
Profesura |
1976 |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia | |
Okres zatrudn. |
1954–1975 |
Uczelnia | |
Okres zatrudn. |
1975–2002 |
Rektor | |
Uczelnia |
Politechnika Lubelska |
Okres spraw. |
1993–1996 |
Odznaczenia | |
|
Iwo Andrzej Pollo (ur. 9 maja 1927 w Delatynie, zm. 8 czerwca 2005) – polski inżynier chemik, specjalista w zakresie chemii i technologii plazmy, nauczyciel akademicki, wykładowca Politechniki Śląskiej i Politechniki Lubelskiej, rektor tej ostatniej w latach 1993–1996.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 9 maja 1927 w Delatynie, w rodzinie Stefana, sędziego powiatowego i Vereny z domu Ragan, nauczycielki[1].
W 1954 roku ukończył studia na Wydziale Chemicznym Politechniki Śląskiej. Pozostał na uczelni jako asystent, uzyskując w 1959 roku doktorat, a w 1963 roku habilitację, pod kierunkiem profesora Stefana Pawlikowskiego. Kolejno obejmował stanowiska adiunkta i docenta, w latach 1965–1968 był prodziekanem Wydziału Chemicznego. W 1975 roku rozpoczął pracę w ówczesnej Wyższej Szkole Inżynierskiej (od 1977 roku Politechnice) w Lublinie, rok później został mianowany profesorem nadzwyczajnym. Był twórcą i kierownikiem Katedry Technologii Chemicznej, od 1978 roku dyrektorem Instytutu Matematyki, Fizyki i Chemii. W latach 1984–1990 pełnił funkcję prorektora do spraw nauki, 1993–1996 rektora Politechniki Lubelskiej[2]. W 1991 roku uzyskał tytuł profesora zwyczajnego. Od 1983 do 1987 roku wykładał także na część etatu na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej, a od 1998 roku w Prywatnej Wyższej Szkole Ochrony Środowiska w Radomiu. Na emeryturę przeszedł w 2002 roku[3].
W obszar jego zainteresowań naukowych wchodziły między innymi chemia i technologia plazmy niskotemperaturowej, synteza ozonu, technologia chemii nieorganicznej, ceramiki i związków azotowych, ochrona przed korozją, inżynieria i ochrona środowiska oraz historia nauki i techniki. Był autorem kilkuset prac i publikacji naukowych, ponad 20 patentów, promotorem dziesięciu doktoratów. Był członkiem Komitetu Nauk Chemicznych Polskiej Akademii Nauk[4], przewodniczącym Komisji Chemii Plazmy lubelskiego oddziału PAN, członkiem Komisji Nauk Ceramicznych krakowskiego oddziału PAN, członkiem Polskiego Towarzystwa Chemicznego, Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego, Lubelskiego Towarzystwa Naukowego, Międzynarodowej Unii Chemii Czystej i Stosowanej.
Działał w Związku Podhalan i organizacjach Kresowiaków. Pisał fraszki, limeryki i eseje, był autorem kilku tomików wierszy, miłośnikiem kultury huculskiej i łemkowskiej. Zmarł 8 czerwca 2005 roku. Pochowany w części ewangelickiej cmentarza przy ulicy Lipowej w Lublinie (kwatera 4-1-83)[5].
Z Zofią z d. Boczkowska miał dzieci Agnieszkę (ur. 1972) oraz Rafała (ur. 1980)[6].
Ordery, odznaczenia i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1997)[7]
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2003)[8]
- Złoty Krzyż Zasługi (1974)[6]
- Medal Komisji Edukacji Narodowej (1988)[6]
- odznaka Zasłużony Działacz Kultury[6]
- Złota Odznaka Honorowa PTTK[9]
- Medal za zasługi Politechniki Lubelskiej (1979)[6]
- Medal z okazji 50-lecia Politechniki Lubelskiej (2003)[6]
- Medal z okazji 50-lecia Politechnik Śląskiej (1995)[6]
- Medal Pamiątkowy im. Świętosławskiego (2002)[6]
- Medal Prezydenta Lublina (2003)[6]
- Medal za zasługi dla Politechniki Lubelskiej (1979)[6]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Waksmundzka-Hajnos 2005 ↓, s. 13.
- ↑ Poczet rektorów. Iwo Pollo. Politechnika Lubelska. [dostęp 2013-02-03].
- ↑ Justyna Jaroszyńska-Wolińska: Iwo Pollo (1927-2005). Polska Akademia Nauk. Oddział w Lublinie. [dostęp 2013-02-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-08)].
- ↑ Prof. dr hab. inż. Iwo Pollo, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2013-02-02] .
- ↑ Informacje w serwisie Grobonet. [dostęp 22 sierpnia 2020].
- ↑ a b c d e f g h i j Justyna Jaroszyńska-Wolińska, Mariusz Wroński , Pro Memoria · Rektor prof. dr hab. inż. Iwo Pollo – człowiek wielkiego serca i talentu · wirtualne wystawy [online], wystawy.biblioteka.pollub.pl [dostęp 2021-03-13] .
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 19 września 1997 r. o nadaniu orderów (M.P. z 1997 r. nr 86, poz. 869).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 4 kwietnia 2003 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2003 r. nr 39, poz. 573).
- ↑ prof. dr hab. inż. Iwo Pollo. Chemik – miesięcznik naukowo–techniczny. Rada Programowa. [dostęp 2013-02-03].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Justyna Jaroszyńska-Wolińska: Iwo Pollo (1927–2005). „Biuletyn Informacyjny. Polska Akademia Nauk Oddział w Lublinie”. Nr 11. Lublin: 2006. ISSN 1505-7445.
- Monika Waksmundzka-Hajnos. Profesor Iwo Pollo. „Podhalanin”. 3–4 (13–14), 2005. Zarząd Główny Związku Podhalan. ISSN 1731-4852.
- Pożegnania: Profesor Iwo Pollo (1927–2005). „Chemik: Nauka-Technika-Rynek. Miesięcznik Naukowo-Techniczny”. Vol. 58 (2005), nr 7–8. ISSN 0009-2886.
- Absolwenci Politechniki Śląskiej
- Członkowie Komitetu Nauk Chemicznych PAN
- Ludzie urodzeni w Delatynie
- Odznaczeni Honorową Odznaką PTTK
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Medalem Komisji Edukacji Narodowej
- Odznaczeni odznaką „Zasłużony Działacz Kultury”
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (Polska Ludowa)
- Pochowani na cmentarzu przy ulicy Lipowej w Lublinie
- Polscy inżynierowie chemicy
- Rektorzy Politechniki Lubelskiej
- Urodzeni w 1927
- Wykładowcy Politechniki Lubelskiej
- Wykładowcy Politechniki Śląskiej
- Zmarli w 2005