Naar inhoud springen

Olympische Winterspelen 2018

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
XXIIIe Olympische Winterspelen
Olympische Winterspelen 2018
Locatie Vlag van Zuid-Korea Pyeongchang, Zuid-Korea
Motto 하나된. 열정.
(Passie. Verbonden.)
Deelnemende landen 90 (daarnaast deden Hongkong en Taiwan mee, de laatste als Chinees Taipei)
Evenementen 102 in 7 olympische sporten
Openings­ceremonie 9 februari 2018
Sluitings­ceremonie 25 februari 2018
Officiële opening door Moon Jae-in
Vorige Spelen 2014: Sotsji (Rusland)
Volgende Spelen 2022: Peking (China)
Portaal  Portaalicoon   Olympische Spelen
Sport

De Olympische Winterspelen 2018 werden gehouden in Pyeongchang, Zuid-Korea, van 9 tot en met 25 februari 2018. Het waren de XXIIIe Olympische Winterspelen. Er deden sporters mee van 92 nationale olympische comités. Debuterende landen waren Ecuador, Eritrea, Kosovo, Maleisië, Nigeria en Singapore en er waren 102 gouden medailles te verdelen. Nieuwe onderdelen waren gemengde landenwedstrijd bij het alpineskiën, gemengd curling, big air (mannen en vrouwen) bij het snowboarden en massastart (mannen en vrouwen) bij het schaatsen.

Bij de openingsceremonie vormden de deelnemers van Zuid- en Noord-Korea een verenigd team, onder één vlag. Ook bij het ijshockey voor vrouwen vormden beide landen één ploeg. Rusland was geschorst wegens overtreding van de anti-dopingregels, doch tientallen Russische sporters streden individueel mee.

De Noorse langlaufster Marit Bjørgen won vijf medailles waaronder twee gouden en werd daarmee de meest succesvolle sporter ooit op de Winterspelen.

Drie steden maakten gebruik van de mogelijkheid om zich tot 15 oktober 2009 aan te melden om de Winterspelen in 2018 te organiseren. Naast Pyeongchang waren dit het Franse Annecy en het Duitse München. Op 22 juni 2010 benoemde het IOC alle drie de steden tot de officiële kandidaatsteden. De steden hadden vervolgens tot 11 januari 2011 de tijd om hun bidbook in de dienen.[1] De evaluatiecommissie bezocht vervolgens in februari en maart de kandidaatsteden en stelde vervolgens het evaluatierapport op.[2] Op 6 juli 2011 stemde het IOC op het 123e IOC-congres in Durban, Zuid-Afrika over de toewijzing van de Spelen.

Pyeongchang kreeg de Olympische Winterspelen toegekend na zijn derde opeenvolgende kandidaatstelling, nadat het eerder had verloren van Vancouver (Canada) en Sotsji (Rusland). Het zijn de eerste Olympische Winterspelen, maar de tweede Olympische Spelen die Zuid-Korea organiseert; de Olympische Zomerspelen 1988 werden gehouden in de hoofdstad Seoel. Pyeongchang werd de derde Aziatische stad die de Olympische Winterspelen kreeg toegewezen.

Stemming

Pyeongchang haalde direct in de eerste ronde de meerderheid van de stemmen.

Uitslag stemming
Stad Land 1e ronde
Pyeongchang Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea 63
München Vlag van Duitsland Duitsland 25
Annecy Vlag van Frankrijk Frankrijk 7

Steden die interesse toonden, maar zich uiteindelijk niet kandidaat stelden

[bewerken | brontekst bewerken]
Azië
Europa

In Zwitserland was er niet veel steun voor een bod. Gezien het bod van het naastgelegen Annecy was de kans op een echt bod dan ook klein.[7]

De Noorse stad trok zich terug vanwege stijgende kosten.[8]

Noord-Amerika
Zuid-Amerika

De kosten werden geschat op omgerekend dertien miljard US-dollars. Voor het alpineskiën werden 58.000 bomen gekapt op de Gariwangberg. Het olympisch stadion kostte 109 miljoen US-dollars. Daarnaast werden naast de aanleg van diverse sportfaciliteiten miljarden gespendeerd aan het verbeteren van de infrasctuctuur tussen PyeongChang en de Zuid-Koreaanse hoofdstad Seoul.[11]

Olympische sporten

[bewerken | brontekst bewerken]

De olympische sporten die tijdens de Olympische Spelen beoefend worden, worden vertegenwoordigd door zeven internationale wintersportbonden:

Biatlon (11)
Bond: Internationale Biatlonunie
Curling (3)
Bond: World Curling Federation
IJshockey (2)
Bond: Internationale IJshockeyfederatie
Rodelen (4)
Bond: Fédération Internationale de Luge de Course
Schaatssporten
Kunstrijden (5)
Schaatsen (14)
Shorttrack (8)
Bond: Internationale Schaatsunie
Skisporten
Alpineskiën (11)
Freestyleskiën (10)
Langlaufen (12)
Noordse combinatie (3)
Schansspringen (4)
Snowboarden (10)
Bond: Fédération Internationale de Ski
Sleesporten
Bobsleeën (3)
Skeleton (2)
Bond: Internationale bobslee- en skeletonfederatie

Nieuwe onderdelen

[bewerken | brontekst bewerken]

Diverse sportfederaties hadden bij het IOC gevraagd om extra onderdelen aan het programma toe te voegen. Daaruit werden in juni 2015 de volgende zes toegevoegd: gemengde landenwedstrijd bij het alpineskiën, gemengd curling, big air (mannen en vrouwen) bij het snowboarden en massastart (mannen en vrouwen) schaatsen.[12]

Sport Nieuw Verdwenen (t.o.v. 2014) Wijzigingen/Opmerkingen
Alpineskiën Gemengde landenwedstrijd Nu 11 onderdelen
Curling Gemengddubbel Nu 3 onderdelen
Schaatsen Massastart (m)
Massastart (v)
Nu 14 onderdelen
Snowboarden Big air (m)
Big air (v)
Parallelslalom (m)
Parallelslalom (v)
Nu 10 onderdelen
+6 -2 +4

Accommodaties

[bewerken | brontekst bewerken]

Het Alpensia Resort in Daegwallyeong-myeon is de plaats waar het grootste gedeelte van de olympische accommodaties is. Daarnaast zijn er losse accommodaties in Bokwang en Jeongseon. In de kustplaats Gangneung bevindt zich het Olympisch Park Gangneung. Hier bevinden zich het olympisch dorp en vier stadions waar de indoor-ijssporten worden gehouden. Een vijfde accommodatie bevindt zich op het terrein van de Katholieke Kwandong universiteit.

Olympische accommodaties 2018
Dragon Valley Ski Resort
Plaats Accommodatie Functie Capaciteit
Sportaccommodaties
Pyeongchang
Olympisch stadion Openings- en sluitingsceremonie 35.000
Alpensia Jumping Park Schansspringen, noordse combinatie, snowboarden (big air) 13.500
Alpensia Biathlon Centre Biatlon 7.500
Alpensia Cross-Country Centre Langlaufen, noordse combinatie 7.500
Alpensia Sliding Centre Bobsleeën, rodelen en skeleton
Yongpyong Alpine Centre Alpineskiën (Slalom en reuzenslalom)
Bokwang Phoenix Park Freestyleskiën en snowboarden 18.000
Jeongseon Alpine Centre Alpineskiën (Afdaling, super G en combinatie)
Gangneung:
Olympisch park
Gangneung Hockey Centre IJshockey 10.000
Gangneung Curling Centre Curling
Gangneung Science Oval Langebaanschaatsen 8.000
Gangneung Ice Arena Kunstrijden, shorttrack 12.000
Gangneung Kwandong Hockey Centre IJshockey 6.000
 ●  Openingsceremonie  ●  Wedstrijden     Wedstrijden met medailles  G  Gala  ●  Sluitingsceremonie
Februari do
8
vr
9
za
10
zo
11
ma
12
di
13
wo
14
do
15
vr
16
za
17
zo
18
ma
19
di
20
wo
21
do
22
vr
23
za
24
zo
25
Tot.
Alpineskiën 1 2 2 1 1 1 1 1 1 11
Biatlon 1 1 2 2 1 1 1 1 1 11
Bobsleeën 1 1 1 3
Curling 1 1 1 3
Freestyleskiën 1 1 1 1 2 1 1 1 1 10
IJshockey 1 1 2
Kunstrijden 1 1 1 1 1 G 5
Langlaufen 1 1 2 1 1 1 1 2 1 1 12
Noordse combinatie 1 1 1 3
Rodelen 1 1 1 1 4
Schaatsen 1 1 1 1 1 1 1 1 1 2 1 2 14
Schansspringen 1 1 1 1 4
Shorttrack 1 1 2 1 3 8
Skeleton 1 1 2
Snowboarden 1 1 1 1 1 1 1 3 10
Totaal 5 6 7 8 4 9 7 9 6 3 5 7 8 6 8 4 102
Cumulatief 5 12 20 28 34 41 46 55 61 64 69 76 84 90 98 102
Ceremonies
Februari do
8
vr
9
za
10
zo
11
ma
12
di
13
wo
14
do
15
vr
16
za
17
zo
18
ma
19
di
20
wo
21
do
22
vr
23
za
24
zo
25
Tot.

Deelnemende landen

[bewerken | brontekst bewerken]

Er doen sporters mee van 90 landen. Daarnaast behoren Hongkong en Taiwan (als Chinees Taipei) tot de deelnemers. Overigens hadden zich sporters van 95 landen gekwalificeerd of voor hun land startplaatsen afgedwongen. Drie landen, Dominica, Kaaimaneilanden en Peru gaven echter hun startplaatsen terug. Debuterende landen zijn Ecuador, Eritrea, Kosovo, Maleisië, Nigeria en Singapore. Rusland werd geweerd vanwege een grootschalig Russisch dopingschandaal. Wel mochten Russen van wie was aangetoond dat ze schoon waren, meedoen onder olympische vlag.[13]

De onderstaande lijst vermeldt de deelnemende NOC's, alsmede het team dat onder de olympische vlag uitkomt. De naam van het deelnemende comité linkt naar de specifieke olympische pagina van deze deelnemer voor de Spelen van 2018.

Vlag van Albanië Albanië
Vlag van Andorra Andorra
Vlag van Argentinië Argentinië
Vlag van Armenië Armenië
Vlag van Australië Australië
Vlag van Azerbeidzjan Azerbeidzjan
Vlag van België België
Vlag van Bermuda Bermuda
Vlag van Bolivia Bolivia
Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina
Vlag van Brazilië Brazilië
Vlag van Bulgarije Bulgarije
Vlag van Canada Canada
Vlag van Chili Chili
Vlag van China China
Vlag van Chinees Taipei Chinees Taipei
Vlag van Colombia Colombia
Vlag van Cyprus Cyprus
Vlag van Denemarken Denemarken

Vlag van Duitsland Duitsland
Vlag van Ecuador Ecuador
Vlag van Eritrea Eritrea
Vlag van Estland Estland
Vlag van de Filipijnen Filipijnen
Vlag van Finland Finland
Vlag van Frankrijk Frankrijk
Vlag van Georgië Georgië
Vlag van Ghana Ghana
Vlag van Griekenland Griekenland
Vlag van Groot-Brittannië Groot-Brittannië
Vlag van Hongarije Hongarije
Vlag van Hongkong Hongkong
Vlag van Ierland Ierland
Vlag van IJsland IJsland
Vlag van India India
Vlag van Iran Iran
Vlag van Israël Israël
Vlag van Italië Italië

Vlag van Jamaica Jamaica
Vlag van Japan Japan
Vlag van Kazachstan Kazachstan
Vlag van Kenia Kenia
Vlag van Kirgizië Kirgizië
Vlag van Kosovo Kosovo
Vlag van Kroatië Kroatië
Vlag van Letland Letland
Vlag van Libanon Libanon
Vlag van Liechtenstein Liechtenstein
Vlag van Litouwen Litouwen
Vlag van Luxemburg Luxemburg
Vlag van Noord-Macedonië Macedonië
Vlag van Madagaskar Madagaskar
Vlag van Maleisië Maleisië
Vlag van Malta Malta
Vlag van Marokko Marokko
Vlag van Mexico Mexico
Vlag van Moldavië Moldavië

Vlag van Monaco Monaco
Vlag van Mongolië Mongolië
Vlag van Montenegro Montenegro
Vlag van Nederland Nederland
Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland
Vlag van Nigeria Nigeria
Vlag van Noord-Korea Noord-Korea
Vlag van Noorwegen Noorwegen
Vlag van Oekraïne Oekraïne
Vlag van Oezbekistan Oezbekistan
Vlag van Oost-Timor Oost-Timor
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
Vlag van Pakistan Pakistan
Vlag van Polen Polen
Vlag van Portugal Portugal
Vlag van Puerto Rico Puerto Rico
Vlag van Roemenië Roemenië
Vlag van San Marino San Marino
Vlag van Servië Servië

Vlag van Singapore Singapore
Vlag van Slovenië Slovenië
Vlag van Slowakije Slowakije
Vlag van Spanje Spanje
Vlag van Thailand Thailand
Vlag van Togo Togo
Vlag van Tonga Tonga
Vlag van Tsjechië Tsjechië
Vlag van Turkije Turkije
Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten
Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland
Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika
Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea (gastheer)
Vlag van Zweden Zweden
Vlag van Zwitserland Zwitserland

Vlag van Rusland Olympische atleten uit Rusland (OAR)

Medaillewinnaars

[bewerken | brontekst bewerken]
Zie Lijst van medaillewinnaars op de Olympische Winterspelen 2018 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Medaillespiegel

[bewerken | brontekst bewerken]
Zie Medaillespiegel van de Olympische Winterspelen 2018 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Hieronder is de top tien van de medaillespiegel weergegeven.

 Plaats  Land NOC Goud Goud Zilver Zilver Brons Brons Totaal
1 Vlag van Noorwegen Noorwegen NOR 14 14 11 39
2 Vlag van Duitsland Duitsland GER 14 9 7 30
3 Vlag van Canada Canada CAN 11 8 10 29
4 Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten USA 9 8 6 23
5 Vlag van Nederland Nederland NED 8 6 6 20
6 Vlag van Zweden Zweden SWE 7 6 1 14
7 Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea KOR 5 8 4 17
8 Vlag van Zwitserland Zwitserland SUI 5 6 4 15
9 Vlag van Frankrijk Frankrijk FRA 5 4 6 15
10 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk AUT 5 3 6 14
25 Vlag van België België BEL 0 1 0 1
  • (en) Pyeongchang 2018
Zie de categorie 2018 Winter Olympics van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.