Naar inhoud springen

Jan van Gent

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit artikel gaat over de historische persoon Jan van Gent. De naam van de gelijknamige vogel wordt gespeld als jan-van-gent.
Jan van Gent
13401399
Jan van Gent
Hertog van Lancaster
Periode 13621399
Voorganger geen
Opvolger Hendrik van Bolingbroke
Geboren 24 juni 1340
Gent
Overleden 3 februari 1399
Londen
Vader Eduard III van Engeland
Moeder Filippa van Henegouwen
Dynastie Plantagenet
Lancaster (als stamvader)
Broers/zussen Eduard van Woodstock
Isabella van Coucy
Johanna van Engeland
Willem van Hatfield
Lionel van Antwerpen
Edmund van Langley
Blanca
Maria Plantagenet
Margaretha Plantagenet
Willem van Windsor
Thomas van Woodstock
Partner Blanche van Lancaster
Constance van Castilië
Katherine Swynford
Kinderen Filippa van Lancaster
Jan Plantagenet (1362-1365)
Elizabeth Plantagenet
Eduard Plantagenet
Hendrik IV
Isabella Plantagenet
Catharina
Jan (1374-1375)
Jan Beaufort
Henry Beaufort
Thomas Beaufort
Johanna Beaufort

Jan van Gent (Engels: John of Gaunt) (Gent, in de Sint-Baafsabdij, 24 juni 1340Londen, 3 februari 1399) was de vierde zoon van koning Eduard III van Engeland en Filippa van Henegouwen.

Door zijn eerste huwelijk met zijn nicht Blanche van Lancaster (1359) kreeg Jan van Gent in 1362 de titel hertog van Lancaster. Jan trok ten strijde in Spanje en Frankrijk. Na de dood van Blanche hertrouwde hij in 1371 met Constance van Castilië, dochter van Peter de Wrede. Vanwege dit huwelijk kon hij aanspraak maken op de titel van koning van Castilië en León.

In 1374 keerde Jan van Gent terug naar Engeland en na de dood van zijn broer Eduard de Zwarte Prins werd hij de machtigste man van het land. Hij beschermde de religieuze hervormer John Wyclif, met wie hij sympathiseerde. In 1377 stierf Eduard III en werd opgevolgd door Jans jeugdige neef Richard II. Hij bleef aanvankelijk diens raadgever maar na enkele domme besluiten raakte hij gebrouilleerd met de koning en een deel van het volk.

John Wyclif leest zijn Bijbelvertaling voor aan Jan van Gent

Tijdens de boerenrevolte van 1381 verwoestte een menigte zijn kasteel, het Savoy Palace.

Op grond van zijn huwelijk met Constance van Castilië maakte hij aanspraak op de Castiliaanse troon. In 1386 landde hij met een grote krijgsmacht in La Coruña, veroverde Bayona, Santiago de Compostela en Vigo. De expeditie mislukte echter door tegenslag, waaronder ziekte van een deel van het leger. Jan van Gent besloot uiteindelijk om af te zien van zijn aanspraken op de troon, en via het Verdrag van Bayona werden deze uiteindelijk afgekocht.

Na het mislukte avontuur in Spanje vertrok Jan van Gent naar Aquitanië, en pas in november 1389 keerde hij terug naar Engeland. Daar verzoende hij zich met de koning. Hij steunde Richard tegen de hertog van Gloucester, Thomas van Woodstock, maar na diens val werd de verhouding weer slechter.

Jan had vier kinderen bij zijn minnares Katherine Swynford, een schoonzus van Geoffrey Chaucer. Na de dood van zijn vrouw huwde hij haar en de kinderen werden gewettigd maar uitgesloten van troonopvolging. Zijn achterachterkleinzoon Hendrik VII maakte desondanks aanspraak op de troon.

Jans zoon uit zijn eerste huwelijk, Hendrik Bolingbroke, was minder diplomatiek dan zijn vader en werd door Richard II in 1398 verbannen. Jan stierf in 1399 en zijn bezittingen werden verbeurdverklaard. Hierop keerde Hendrik terug. Hij zette Richard af en werd zelf koning als Hendrik IV.

Relatie met Chaucer

[bewerken | brontekst bewerken]
Titelblad van “The Dreame of Chaucer”, beter bekend als The Book of the Duchess, vermoedelijk tussen 1368 en 1372 ontstaan. Verschenen uitgave van Chaucers werken door William Thynne in 1532

Jan van Gent was een beschermheer van de dichter Geoffrey Chaucer, de auteur van The Canterbury Tales. Tegen het einde van Jans leven waren ze zwagers. Chaucer was getrouwd met Filippa (de) Roet, en de derde vrouw van Jan, Katherine, was Filippa's zuster. Jans kinderen met Katherine waren Chaucers neven en nichten. Chaucers The Book of the Duchess, ook wel bekend als The Deth of Blaunche (de dood van Blanche), werd geschreven ter herdenking van Blanche van Lancaster, de eerste vrouw van Jan. Het gedicht verwijst allegorisch naar Jan en Blanche als "the Black Knight" en "Lady White". "Blanche" betekent namelijk "wit". Aan het eind van het gedicht wordt mogelijk verwezen naar het huwelijk van Jan en Blanche door een zinspeling op hun titels van Lancaster en Richmond: "long castel" (versregel 1318) en "riche hil" (regel 1319).

Huwelijken en kinderen

[bewerken | brontekst bewerken]

Met Blanche van Lancaster:

Met Constance van Castilië

Met Katherine Swynford

  • John Beaufort (1373–1410), graaf van Somerset, gehuwd met Margaret Holland (1385-1439)
  • Henry Beaufort (1375–1447), kardinaal van Winchester
  • Thomas Beaufort (1377–1427), baron van Exeter
  • Johanna Beaufort (1379–1440)

Kwartierstaat (voorouders)

[bewerken | brontekst bewerken]


Eduard I van Engeland
(1239-1307)

Eleonora van Castilië
(1241-1290)
 

Filips IV van Frankrijk
(1268-1314)

Johanna I van Navarra
(1273-1305)
 

Jan II van Avesnes
(1247-1304)

Filippa van Luxemburg
(1252-1311)
 

Karel van Valois
(1270-1325)

Margaretha van Anjou
(1273-1299)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 


Eduard II van Engeland
(1284-1327)
 
 
 

Isabella van Frankrijk
(1292-1358)
 
 
 
 
 

Willem III van Holland
(1287-1337)
 
 
 

Johanna van Valois
(1294-1352)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 


Eduard III van Engeland
(1312-1377)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Filippa van Henegouwen
(1314-1369)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Eduard van Woodstock
(1330-1376)
 

Isabella van Engeland
(1332-1379)
 

Lionel van Antwerpen
(1338-1368)
 

Jan van Gent
(1340-1399)
 

Edmund van Langley
(1341-1402)
 

Thomas van Woodstock
(1355-1397)
 

Margaretha Plantagenet
(1346-1361)

De herkomst van de naam jan-van-gent voor een bepaald soort vogel heeft niets met deze persoon te maken, maar is mogelijk een verbastering van de Keltische naam voor de vogel (Iers: gainéad, Engels gannet).

Commons heeft media­bestanden in de categorie John of Gaunt, 1st Duke of Lancaster.