κατάγλωττος

Ancient Greek

Etymology

From κατα- (kata-, “fully”) +‎ γλῶττα (glôtta, “tongue”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.tá.ɡlɔːt.tos/ → /kaˈta.ɣlot.tos/ → /kaˈta.ɣlo.tos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.tá.ɡlɔːt.tos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kaˈta.ɡlot.tos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /kaˈta.ɣlot.tos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /kaˈta.ɣlot.tos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /kaˈta.ɣlo.tos/

Noun

κατάγλωττος • (katáglōttos) m (genitive κατάγλωττου); second declension

1. one who is talkative, chatty, loquacious

Inflection

Second declension of ὁ κατάγλωττος; τοῦ καταγλώττου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ κατάγλωττος ho katáglōttos	τὼ καταγλώττω tṑ kataglṓttō	οἱ κατάγλωττοι hoi katáglōttoi
Genitive	τοῦ καταγλώττου toû kataglṓttou	τοῖν καταγλώττοιν toîn kataglṓttoin	τῶν καταγλώττων tôn kataglṓttōn
Dative	τῷ καταγλώττῳ tôi kataglṓttōi	τοῖν καταγλώττοιν toîn kataglṓttoin	τοῖς καταγλώττοις toîs kataglṓttois
Accusative	τὸν κατάγλωττον tòn katáglōtton	τὼ καταγλώττω tṑ kataglṓttō	τοὺς καταγλώττους toùs kataglṓttous
Vocative	κατάγλωττε katáglōtte	καταγλώττω kataglṓttō	κατάγλωττοι katáglōttoi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Adjective

κατάγλωττος • (katáglōttos) m or f (neuter κατάγλωττον); second declension

1. talkative ,chatty ,loquacious

Declension

Second declension of κατάγλωττος; κατάγλωττον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		κατάγλωττος katáglōttos	κατάγλωττον katáglōtton		καταγλώττω kataglṓttō	καταγλώττω kataglṓttō		κατάγλωττοι katáglōttoi	κατάγλωττᾰ katáglōttă
Genitive		καταγλώττου kataglṓttou	καταγλώττου kataglṓttou		καταγλώττοιν kataglṓttoin	καταγλώττοιν kataglṓttoin		καταγλώττων kataglṓttōn	καταγλώττων kataglṓttōn
Dative		καταγλώττῳ kataglṓttōi	καταγλώττῳ kataglṓttōi		καταγλώττοιν kataglṓttoin	καταγλώττοιν kataglṓttoin		καταγλώττοις kataglṓttois	καταγλώττοις kataglṓttois
Accusative		κατάγλωττον katáglōtton	κατάγλωττον katáglōtton		καταγλώττω kataglṓttō	καταγλώττω kataglṓttō		καταγλώττους kataglṓttous	κατάγλωττᾰ katáglōttă
Vocative		κατάγλωττε katáglōtte	κατάγλωττον katáglōtton		καταγλώττω kataglṓttō	καταγλώττω kataglṓttō		κατάγλωττοι katáglōttoi	κατάγλωττᾰ katáglōttă
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		καταγλώττως kataglṓttōs			καταγλωττότερος kataglōttóteros			καταγλωττότᾰτος kataglōttótătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.