Μετάβαση στο περιεχόμενο

Βασίλης Διαμαντόπουλος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Βασίλης Διαμαντόπουλος
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Βασίλης Διαμαντόπουλος (Ελληνικά)
Γέννηση15  Νοεμβρίου 1920
Πειραιάς
Θάνατος5  Μαΐου 1999[1]
Αθήνα[2]
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
ΣπουδέςΑνωτέρα Δραματική Σχολή Θεάτρου Τέχνης «Κάρολος Κουν» (1942)[3][1], Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου[1] και Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών[1]
Ιδιότηταηθοποιός θεάτρου[1], ηθοποιός ταινιών, δάσκαλος δραματικής, ηθοποιός τηλεόρασης[1], θεατρικός σκηνοθέτης και ηθοποιός
ΣύζυγοςΤόνια Καράλη (έως άγνωστη τιμή) και Μαρίνα Γεωργίου (έως άγνωστη τιμή)
ΣύντροφοςΜαρία Αλκαίου (έως άγνωστη τιμή)
ΒραβεύσειςΧρυσός Σταυρός του Τάγματος του Γεωργίου Α΄‎[1] και Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης[1]

Ο Βασίλης Διαμαντόπουλος (Πειραιάς[4] 15 Νοεμβρίου 1920 – 5 Μαΐου 1999) ήταν Έλληνας ηθοποιός. Υπήρξε ένας από τους ιδρυτές του Νέου Θεάτρου. Ήταν ο πρώτος ηθοποιός που εμφανίστηκε ζωντανά στην ελληνική τηλεόραση, στο μονόπρακτο Αυτός και το παντελόνι του του Ιάκωβου Καμπανέλλη, το 1966[5]. Από τους πιο χαρακτηριστικούς του ρόλους ήταν αυτός του αυστηρού καθηγητή αρχαίων ελληνικών στην ταινία του Γιάννη Δαλιανίδη Νόμος 4000 και αργότερα, σε σειρές, όπως Εκμέκ παγωτό, στην ιδιωτική τηλεόραση. Είναι ο ιδρυτής της ανωτέρας δραματικής σχολής Ίασμος που υφίσταται μέχρι και σήμερα.

Σπούδασε στη Νομική Σχολή Αθηνών και στις Δραματικές Σχολές του Εθνικού Θεάτρου και του Θεάτρου Τέχνης του Κουν. Το 1956 ίδρυσε μαζί με τη Μαρία Αλκαίου το Νέο Θέατρο και το 1993 το Σύγχρονο Θέατρο. Το 1970 επέστρεψε στην Ελλάδα από το Παρίσι και συνεργάστηκε με διάφορους ιδιωτικούς θιάσους, καθώς επίσης και με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος. Συμμετείχε σε πολλές κινηματογραφικές και τηλεοπτικές παραγωγές, ενώ παράλληλα δίδαξε στις Δραματικές Σχολές του Εθνικού Θεάτρου και του Θεάτρου Τέχνης. Τα τελευταία χρόνια ήταν διευθυντής εργαστηρίου υποκριτικής τέχνης για νέους ηθοποιούς. Απεβίωσε στην Αθήνα το 1999 από καρδιοαναπνευστική ανακοπή στη Γενική Κλινική Αθηνών, λόγω υποκεφαλικού κατάγματος του αριστερού μηριαίου που υπέστη από πτώση[4]. Η κηδεία του έγινε στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών[6].

Ηταν σε σχέση με την ηθοποιό Μαρία Αλκαίου.

Παντρεύτηκε δύο φορές, πρώτα με την ηθοποιό Τόνια Καράλη[7], με την οποία απέκτησε μία κόρη και εν συνεχεία με την ηθοποιό Μαρίνα Γεωργίου, με την οποία απέκτησε ένα γιο.

Πολιτικές πεποιθήσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υπήρξε κομμουνιστής σε όλη τη διάρκεια της ζωής του και στρατευμένος με το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας.[8]

Έτος [9] Τίτλος Ρόλος
1948 Μαρίνος Κοντάρας Γρηγόρης Φουσέκης
1949 Τελευταία αποστολή συνταγματάρχης Μιλτιάδης Μαρέλης
1954 Νυχτερινή περιπέτεια Διαμαντής Νικολάου
1956 Η αρπαγή της Περσεφόνης [10] Δίας
1957 Το αμαξάκι θαμώνας μπαρ
Της νύχτας τα καμώματα[11] Στέλιος
1959 Ερωτικές ιστορίες Βασίλης
Να πεθερός, να μάλαμα! Ανδρέας Δελλής
1961 Ο θάνατος θα ξανάρθει επιθεωρητής Φοξ
1962 Το ταξίδι Μανώλης
Νόμος 4000 Καθηγητής αρχαίων ελληνικών, Ανδρέας Οικονόμου
Ψηλά τα χέρια Χίτλερ Ανέστης
1963 Αφοσίωση πατέρας Έλλης
1964 Μια βδομάδα στον παράδεισο Αρίστος
1967 Ο δρόμος της Κορίνθου [12] πλούσιος Αθηναίος
1970 Η ομολογία πολιτικός σύμμαχος
1973 Ο Ρομπέν των Δασών πρίγκιπας Ιωάννης [13]
1977 Ο τοίχος κρατούμενος
1978 Οι τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας πατέρας
1979 Το χαμόγελο της Πυθίας ταγματάρχης
1980 Ο γυρολόγος πατέρας
Ελευθέριος Βενιζέλος 1910-1927 Απόστολος
1981 Μάθε παιδί μου γράμματα Περικλής Παπαχριστοφόρου
1982 Το κόκκινο τρένο συνταγματάρχης
1983 Χωρίς μάρτυρες υπαστυνόμος Λουκάς Χαριδήμος
1987 Τα παιδιά της χελιδόνας Σπύρος
1991 Ισημερία δάσκαλος
1996 Καβάφης Κωνσταντίνος Καβάφης
Μπίζνες στα Βαλκάνια θαμώνας μπαρ
1997 Το παλτό
1942 Σουάνεβιτς

Το πρώτο έργο της Φάννυ

1943 Η αγριόπαπια
1946 Εμείς και ο χρόνος

Για ένα κομμάτι γης

Ο γάμος της Μπάρμπαρα - Στις θάλασσες του Βορρά

1947 Το φιόρο του Λεβάντε (θέατρο)

Ο ανακριτής έρχεται

Πόθοι κάτω από τις λεύκες

Ήταν όλοι τους παιδιά μου

1948 Υπόθεση Ουίσλο

Λεωφορείο ο πόθος

Αχ, αυτά τα φαντάσματα

1950 Ερρίκος Δ'
1952 Οι εκατομμυριούχοι της Νάπολης
1953 Ο άνθρωπος, το κτήνος και η αρετή
1954 Ρωμαίος και Ιουλιέτα

Οι βλαβερές συνέπειες του καπνού

1956 Χειμωνιάτικο παραμύθι
1958 Παραμύθι χώρις όνομα
1959 Τα δέντρα πεθαίνουν όρθια
1961 Γαλιλαίος
1978 Η δωδέκατη νύχτα του κυρίου Σαίξπηρ
1985 Βαζελλήνιδες, Βαζέλληνες
1989 Βαλπόνε
1993 Ανάκριση

Τηλεοπτικό θέατρο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
1966 Αυτός και το παντελόνι του ΕΙΡΤ
1972 Το μονόπρακτο της Πέμπτης ΥΕΝΕΔ
1975 Θαλασσινά δράματα ΥΕΝΕΔ
1978 Σφήκες ΕΡΤ
1989 Ένα κάρο μέσα στο σαλόνι ΕΤ1

Τηλεοπτικές σειρές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
1971-1974 Άγνωστος Πόλεμος ΥΕΝΕΔ
1972-1974 Εκείνος και εκείνος ΕΙΡΤ
1974 Το άδειο σπίτι ΥΕΝΕΔ
1976 Γαλήνη ΕΡΤ
Από την κλειδαρότρυπα ΥΕΝΕΔ
1979 Ο συμβολαιογράφος ΕΡΤ
1981 Κίτρινος φάκελος
1982 Οι απόμαχοι
Τα Λαυρεωτικά
Ορκιστείτε παρακαλώ ΥΕΝΕΔ
Άνθρωποι και ανθρωπάκια
1983 Από την ζωή των ανθρώπων ΕΡΤ2
1984 Χατζημανουήλ ΕΡΤ
Βραδιά επιθεώρησης
1985 Μικρές αγγελίες ΕΡΤ2
Χαίρε Τάσο Καρατάσο ΕΡΤ
1986 Κεφαλονίτικες ιστορίες
1987 Σιγά, η πατρίδα κοιμάται ΕΤ1
Αλέξανδρος Δελμούζος ΕΤ2
1989 Βίος και πολιτεία του Χαράλαμπου Κ ΕΡΤ
1990 Η δε πόλις ελάλησεν ΕΤ1
Πέρα από τον ορίζοντα
1991 Εκμέκ παγωτό MEGA
1994 Το γελοίον του πράγματος ΑΝΤ1
1998 Η αγάπη άργησε μια μέρα ΕΤ1
Νίκος Καζαντζάκης: αναζητώντας τον Θεό
1999 Μπίζνες στα Βαλκάνια
1973 Ένας Άη Βασίλης της πεντάρας ΕΙΡΤ
1985 Είκοσι χρόνια τηλεόραση ΕΡΤ2
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 www.topontiki.gr/article/213446/giati-i-oikogeneia-toy-vasili-diamantopoyloy-arnithike-i-kideia-toy-na-ginei-dimosia.
  2. Freebase Data Dumps. Google.
  3. www.theatro-technis.gr/apofoitoi-1942/.
  4. 4,0 4,1 Ριζοσπάστης[νεκρός σύνδεσμος], Ο ηθοποιός που ήξερε να ονειρεύεται, 6 Μαΐου 1999.
  5. Το Βήμα Αρχειοθετήθηκε 2012-04-30 στο Wayback Machine., 100 στιγμές στην ιστορία της ελληνικής τηλεόρασης, 21 Νοεμβρίου 1999.
  6. Athens News Agency: News in Greek (PM), 99-05-06
  7. «Βιογραφία». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιουλίου 2009. Ανακτήθηκε στις 20 Αυγούστου 2009. 
  8. Epochi, rizospastis.gr | Synchroni. «rizospastis.gr - Ο ηθοποιός που ήξερε να ονειρεύεται». ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ. Ανακτήθηκε στις 15 Μαΐου 2016. 
  9. Στις μεταγλωττισμένες ταινίες, η χρονολογία αναφέρεται στο έτος παραγωγής και όχι στο έτος μεταγλώττισης
  10. Delveroudi, Ελίζα Άννα Δελβερούδη /Prof Eliza Anna (1994-01-01). «1994 - Ο Ιάκωβος Καμπανέλλης και ο ελληνικός κινηματογράφος». ΠΑΝΕΠΙΣΤΉΜΙΟ ΚΡΗΤΗΣ ΑΡΙΑΔΝΗ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΉ ΕΠΕΤΗΡΙΔΑ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΤΟΜΟΣ ΕΒΔΟΜΟΣ. https://www.academia.edu/43072274/1994_%CE%9F_%CE%99%CE%AC%CE%BA%CF%89%CE%B2%CE%BF%CF%82_%CE%9A%CE%B1%CE%BC%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%AD%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CF%82_%CE%BA%CE%B1%CE%B9_%CE%BF_%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82_%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%AC%CF%86%CE%BF%CF%82. 
  11. «Της νύχτας τα καμώματα». tainiothiki.gr. Ταινιοθήκη της Ελλάδος. Ανακτήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2023. 
  12. Γκίκα, Γεωργία (2010). Η προβολή των ελληνικών τουριστικών περιοχών µέσω των ξένων κινηµατογραφικών ταινιών. Βόλος: Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. σελ. 22. 
  13. «O Ρομπέν των Δασών / Robin Hood Greek Voice Cast». WILLDUBGURU (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]