Αλφόνσος Γ΄ της Πορτογαλίας
.svg)
Ο Αλφόνσος Γ΄ της Πορτογαλίας (Afonso III de Portugal, Κοΐμπρα, 5 Μαΐου 1210 – 16 Φεβρουαρίου 1279) μέλος του Πορτογαλικού Οίκου της Βουργουνδίας ήταν ο πέμπτος Βασιλιάς της Πορτογαλίας (1248 – 1279) και ο πρώτος που χρησιμοποίησε τον τίτλο "Βασιλεύς της Πορτογαλίας και του Φάρο" (1249 - 1279. Ο Αλφόνσος Γ΄ ήταν δεύτερος γιος του Αλφόνσου Β΄ της Πορτογαλίας και της Ουρράκας του Καστιλιανού Οίκου της Ιβρέας, κόρης του Αλφόνσου Η΄ της Καστίλης. Έγινε διάδοχος του μεγαλύτερου αδελφού του Σάντσο Β΄ της Πορτογαλίας τον οποίο εκθρόνισε.[9]
Κόμης της Βουλώνης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ως δεύτερος γιος του βασιλιά Αλφόνσου Β΄, ο Αλφόνσος Γ΄ δεν έδειξε στην αρχή κανένα ενδιαφέρον για τον θρόνο της Πορτογαλίας που πέρασε στον μεγαλύτερο αδελφό του Σάντσο.[10] Ζούσε στη Γαλλία με τη σύζυγο του, Ματθίλδη Β΄ της Βουλώνης διάδοχο της κομητείας της Βουλώνης, έγινε κόμης της Βουλώνης, του Μορτέν, του Ωμάλ και του Νταμαρτέν-αν-Γκοέλ.[11] Αργότερα, λόγω ταραχών που ξέσπασαν στην Πορτογαλία με την εκκλησία ο μεγαλύτερος αδελφός του Σάντσο Β΄ έγινε ανεπιθύμητος στον θρόνο και ο Πάπας Ιννοκέντιος Δ΄ ζήτησε την αντικατάστασή του από τον Αλφόνσο Γ΄ (1246). Ο Αλφόνσος Γ΄ δεν είχε κανέναν λόγο να αρνηθεί να αναλάβει τον θρόνο της Πορτογαλίας. Ο Σάντσο Β΄ που ήταν ανεπιθύμητος από τον λαό και την εκκλησία εξορίστηκε εύκολα στο Τολέδο, στην Καστίλη (1247) όπου και πέθανε σε λίγο (4 Ιανουαρίου 1248). Από την εποχή της εξορίας μέχρι τον θάνατο του αδελφού του ο Αλφόνσος Γ΄ είχε τον τίτλο "κηδεμόνας και υπερασπιστής του βασιλείου".[12] Ο Αλφόνσος Γ΄ για να ορκιστεί βασιλιάς της Πορτογαλίας αποκήρυξε τα δικαιώματά του από την Κομητεία της Βουλώνης, αργότερα χώρισε και τη Ματθίλδη (1253). Παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο τη Βεατρίκη της Καστίλης νόθη κόρη του Αλφόνσου Ι΄ της Καστίλης και της Μαϊόρ Χουιλέν δε Γκουσμάν.[13]
Βασιλιάς της Πορτογαλίας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα].png)
Προσπάθησε να μην ακολουθήσει τα ίδια λάθη με τον αδελφό του που είχαν οδηγήσει στην ανατροπή του, έδωσε μεγάλη προσοχή στη μεσαία τάξη, τους εμπόρους και τους ιδιοκτήτες γης. Συγκάλεσε στη Λεϊρία το πρώτο Συμβούλιο (Cortes) (1254) με αντιπροσώπους της αριστοκρατίας, της μεσαίας τάξης και όλων των κοινοτήτων. Δημιούργησε νόμους, με στόχο να περιορίσει την εκμετάλλευση των ανώτερων τάξεων απέναντι στην πλειοψηφία του λαού. Άριστος κυβερνήτης, ίδρυσε και οργάνωσε πολλές πόλεις υπό την κεντρική του διοίκηση και προσπάθησε να δημιουργήσει ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα, προκειμένου να προλάβει την υποτίμηση του νομίσματος.[14] Ο Αλφόνσος Γ΄ κυβέρνησε με ένα εξαιρετικό όραμα, στη διοίκηση συμμετείχαν εκπρόσωποι όλων των κοινοτήτων πέρα από τους ευγενείς και τους κληρικούς. Η σημαντικότερη καινοτομία του ήταν η κατάργηση της προληπτικής σύλληψης, τον χρόνο φυλάκισης θα καθόριζε ο δικαστής ανάλογα με το αδίκημα. Διαπραγματεύτηκε τη φορολογία με τις εμπορικές τάξεις, δεν υποτίμησε το νόμισμα και φορολόγησε την εκκλησιαστική περιουσία κάτι που έφερε έντονη αντίδραση από την Αγία Έδρα με αποτέλεσμα τον αφορισμό του. Ο Αλφόνσος Γ΄ πέθανε από τη στενοχώρια του μετά τον αφορισμό και τον διαδέχθηκε ο γιος του Διονύσιος σε ηλικία 18 ετών.[15]
Έδειξε ενδιαφέρον να ανακαταλάβει τα νότια σύνορα του κράτους του από τους Μουσουλμάνους: ανακατέλαβε την Αλγκάρβε και τη Φάρο, με αποτέλεσμα η Πορτογαλία να είναι το πρώτο βασίλειο της Ιβηρικής που θα πετύχει Ρεκονκίστα των συνόρων του.[16] Βρισκόταν σε συνεχή διαμάχη με την Καστίλη σχετικά με τα νότια σύνορα που έληξε με τη συνθήκη του Μπαδαχόθ (1267), ορίστηκε ως νότιο σύνορο ανάμεσα στην Καστίλη και την Πορτογαλία ο ποταμός Γκουαντιάνα.[17]
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Νυμφεύτηκε στον πρώτο γάμο του με τη Ματθίλδη Β΄ της Βουλώνης, κόρη του Ρενώ ντε Νταμαρτέν και της Ίδας της Βουλώνης. Απέκτησε δύο γιους, που απεβίωσαν σε βρεφική ηλικία.
Το 1253 χώρισε τη Ματθίλδη και σε λίγα χρόνια νυμφεύτηκε σε δεύτερο γάμο με τη Βεατρίκη από τον Καστιλιανό Οίκο της Ιβρέας, κόρη του Αλφόνσου Ι΄ της Καστίλης, με την οποία απέκτησε:
- Μπράνκα/Λευκή 1259–1321, κυρία του Λας Ουέλγας.
- Ντενίς/Διονύσιος 1261-1325, βασιλιάς της Πορτογαλίας.
- Αλφόνσος 1263–1312, κύριος του Πορταλέγρε.
- Σάντσα 1264–1302, αγία.
- Μαρία 1264–1304, μοναχή στη μονή του Αγ. Ιωάννη στην Κοΐμπρα.
Από μη νόμιμες σχέσεις απέκτησε φυσικά τέκνα, που έφεραν και το όνομα Αλφόνσος/Αλφόνσα.
Από τη Μαντραγκάνα, κόρη τού Αλοάνντρο Μπεν Μπέκαρ:
- Μαρτίμ Αλφόνσο Σισόρο π. 1250-μετά το 1313.
- Ουράκα Αλφόνσα γενν. π. 1260, παντρεύτηκε πρώτα τον δον Πέτρο Άνες δε Ρίμπα Βιζέλα και μετά τον Ιωάννη Μένδες δε Μπριτέιρος.
Από τη Μαρία Πέρες ντε Ενσάρα:
- Αλφόνσος-Διονύσιος π. 1260-μετά το 1310.
Από διάφορες άλλες ερωμένες του:
- Ελεονόρα-Αλφόνσα π. 1250-1310, παντρεύτηκε πρώτα τον Στέφανο Άνες ντε Σόουζα και μετά τον δον Γκονσάλο Γκαρσία ντε Σόουζα κόμη της Νέιβα.
- Γκιλ-Αλφόνσος 1250-1346, ιππότης του Τάγματος του Αγ. Ιωάννου.
- Φερδιάνδος Αλφόνσος, ιππότης του Τάγματος του Αγ. Ιωάννου.
- Ροντρίγο Αλφόνσος 1258-1272, βοηθός ηγούμενος στην πόλη Σανταρέμ.
- Ελεονόρα-Αλφόνσα, μοναχή στη μονή της Αγ. Κλάρας στη Σανταρέμ.
- Ουρράκα-Αλφόνσα, 1250-1281, μοναχή στη μονή του Λορβάο.
- Ερρίκος-Αλφόνσος.
Πρόγονοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 14137005X. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Afonso-III. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) Find A Grave. 7640759. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ 5,0 5,1 p11431.htm#i114305. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 2016.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ 8,0 8,1 «Альфонсъ» (Ρωσικά)
- ↑ Ennes, Antonio (1876). Historia de Portugal (Στα Πορτογαλικά)
- ↑ España Sagrada. Τόμος 17 (Στα Ισπανικά)
- ↑ Dinis (King of Portugal); Ferreira, Manuel Pedro (2005). Cantus Coronatus: 7 Cantigas d'El-Rei Dom Dinis: by King Dinis of Portugal
- ↑ Lumbreras, Joaquín (1841). Libertades de la Iglesia española vindicadas contra la alocución del beatísimo padre Gregorio XVI en el consistorio secreto de 1o de marzo de este año (Στα Ισπανικά)
- ↑ Catálogo histórico y bibliográfico de la Exposición Internacional de Barcelona (1929-1930) - ΤΟΜΟΣ 1 - (Στα Ισπανικά)
- ↑ Fernando de Olaguer-Feliú Alonso (27 January 1998). Arte medieval español hasta el año 1000 - (Στα Ισπανικά)
- ↑ Jiménez, Manuel González (1991). Diplomatario Andaluz de Alfonso X - (Στα Ισπανικά)
- ↑ Wheeler, Douglas L.; Opello, Jr, Walter C. (10 May 2010). Historical Dictionary of Portugal
- ↑ Pérez-Embid, Florentino (1975). La frontera entre los reinos de Sevilla y Portugal - (Στα Ισπανικά)
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ennes, Antonio (1876). Historia de Portugal (Στα Πορτογαλικά)
- Jiménez, Manuel González (1991). Diplomatario Andaluz de Alfonso X - (Στα Ισπανικά)
- Lumbreras, Joaquín (1841). Libertades de la Iglesia española vindicadas contra la alocución del beatísimo padre Gregorio XVI en el consistorio secreto de 1o de marzo de este año (Στα Ισπανικά)
- Pérez-Embid, Florentino (1975). La frontera entre los reinos de Sevilla y Portugal - (Στα Ισπανικά)
.png)
.png)