குகே

குகே என்பது ஒரு சப்பானிய உயர்குடி வகுப்பாகும். இது கியோட்டோவில் இருந்த சப்பானிய ஏகாதிபத்திய நீதிமன்றத்தில் ஆதிக்கம் செலுத்தியது. 8 ஆம் நூற்றாண்டின் பிற்பகுதியில் ஹெயன் காலத்தில் கியோட்டோவை தலைநகராக நிறுவியதில் இருந்து 12 ஆம் நூற்றாண்டில் காமகுரா ஷோகுனேட்டின் எழுச்சி வரை குகே முக்கிய பங்காற்றினர், அந்த நேரத்தில் அது சாமுராய் எழுச்சியால் இவர்களின் முக்கியத்துவம் குறைந்தது. இருந்த போதிலும் கூட, மீஜி மறுசீரமைப்பு வரை, குகே ஒரு பலவீனமான நீதிமன்றத்தை நடத்தினர். பின்னர் அவர்கள் டைமியோவுடன் ஒன்றிணைந்து, தங்கள் அந்தஸ்தில் சிலவற்றைப் திரும்ப பெற்றனர். மேலும் கசோகுவை உருவாக்கினர், இது இரண்டாம் உலகப் போருக்குப் பிறகு சிறிது காலம் நீடித்தது. இந்த முறை ஒழிக்கப்பட்ட போது, உத்தியோகபூர்வ அந்தஸ்து இல்லை என்றாலும், குகே குடும்பங்களின் உறுப்பினர்கள் சப்பானிய சமூகம், அரசாங்கம் மற்றும் தொழில்துறையில் தொடர்ந்து அதிகாரம் பெற்று விளங்கினர்.

வரலாறு

குகே (சீன மொழி: kuung-kæ公家, "இரட்டைக் குடும்பம்" அல்லது "பிரபுத்துவம்") என்பது முதலில் பேரரசர் மற்றும் அவரது நீதிமன்றத்தை விவரித்தது. இந்த வார்த்தையின் அர்த்தம் காலப்போக்கில் நீதிமன்றத்தில் அதிகாரிகளை விவரிக்க மாறியது. ஹீயன் காலத்தில், அமைதி மற்றும் ஸ்திரத்தன்மை உன்னத வர்க்கத்திற்கு கலாச்சார நலன்களைத் தொடர சுதந்திரத்தை வழங்கியது. மேலும் குகே சப்பானில் கலை மற்றும் கலாச்சாரத்தின் தலைவர்களாகவும் பயனாளிகளாகவும் ஆனார். பெரும்பாலான குகேக்கள் தலைநகர் கியோட்டோவில் வசித்து வந்தனர்.

பின்னர் காமகுரா காலத்தில் (1185-1333), குகே என்பது புக்கின் (போர்வீரர் பிரபுக்கள்), அதாவது ஷோகுனேட்டுக்கு விசுவாசமாக சத்தியம் செய்த சாமுராய் என்பதற்கு எதிரான பெயராக மாறியது. இந்த கட்டத்தில், கோர்ட்டில் பணிபுரிந்தவர்களை (பிரபுக்கள் மற்றும் சாமானியர்கள் இருவரும்) விவரிக்க குகே பயன்படுத்தத் தொடங்கியது.

இரண்டு வகுப்புகள் குகேவை உருவாக்கியது: பேரரசருடன் அமர்ந்திருந்த டோஜோ பிரபுக்கள் மற்றும் ஜிகே. குகே அந்த இரண்டு வகுப்புகளையும் உள்ளடக்கியிருந்தாலும், முக்கியமாக இந்த வார்த்தை பிரபுக்களான டோஜோவை விவரிக்கிறது.

நீதிமன்றத்தில் உள்ள மிக உயர்ந்த அலுவலகங்கள் குகியோ என்று அழைக்கப்பட்டன மற்றும் அவற்றுக்கு தகுதியானது டோஜோ பிரபுக்கள் மட்டுமே. எடோ காலத்தில் சுமார் 130 டிஜோ குகே குடும்பங்கள் இருந்தன. குகேவின் மிக முக்கியமான உறுப்பினர்கள் பேரரசருக்கு (செஸ்ஷோ அல்லது கம்பாகு) உதவி ஆட்சியாளர்களாக ஆனார்கள்.

அவர்கள் தங்கள் அரசியல் அதிகாரத்தை இழந்த போதிலும், அவர்கள் நீதிமன்ற கலாச்சாரத்தை நிலைநிறுத்தி, கலாச்சார செல்வாக்கைப் பேணினார்கள். குறிப்பாக, செங்கோகு காலத்திற்குப் பிறகு அவர்கள் தங்கள் நிதி அடிப்படையை இழந்தனர் மற்றும் கலாச்சாரத்தின் புரவலர்களாக செயல்படும் நிலையில் இல்லை, ஆனால் அவர்கள் வாகா கவிதை எழுதுதல் மற்றும் இசைக்கருவிகளை வாசிப்பது போன்ற குறிப்பிட்ட துறைகளில் தேர்ச்சி பெற்றவர்களாக தங்கள் அறிவை வழங்கினர். மேலும் அவர்களுக்கு டெய்மியோ மற்றும் சில சமயங்களில் பணக்கார சாமானியர்கள் மத்தியில் சீடர்கள் இருந்தனர். சீடர்கள் ஒரு குறிப்பிட்ட துறையைக் கற்றுக்கொண்டதாக சான்றளிக்கும் பல உரிமங்களை குகே அவர்களின் சீடர்களுக்கு வழங்கினார் மற்றும் பொது இடங்களில் அல்லது சில சமயங்களில் மற்றவர்களுக்கு கற்பிக்க அனுமதித்தார். வழங்கப்பட்ட ஒவ்வொரு உரிமத்திற்கும் சீடர்கள் தங்கள் எஜமானருக்கு கட்டணம் செலுத்த வேண்டும் என்று எதிர்பார்க்கப்பட்டது. எடோ காலத்தில், இது குகேக்கு ஒரு முக்கியமான வருமான ஆதாரமாக இருந்தது. 1869 ஆம் ஆண்டில் மீஜி மறுசீரமைப்பின் போது குகே டைமியோவுடன் ஒன்றிணைந்து கசோகு என்ற ஒரு பிரபுத்துவக் குழுவை உருவாக்கியது.