Przejdź do zawartości

Szafa grająca

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mechanizm szafy grającej w Muzeum na Zamku Książąt Sułkowskich w Bielsku-Białej

Szafa grająca – automatyczne urządzenie do odtwarzania płyt gramofonowych zamknięte w dużej obudowie. Składa się z odtwarzacza i urządzenia wybierającego jedną płytę z zestawu. Uruchamiany przez wrzucenie monety. Używany jest w lokalach rozrywkowych. W Polsce gramofonowe szafy grające produkowała firma Fonica[1]. Pierwsza szafa grająca została zaprezentowana 23 listopada 1889 roku w Palais Royal Saloon w San Francisco[2][3].

Szafa grająca MP3 (cyfrowa szafa grająca)

[edytuj | edytuj kod]

Automatyczne urządzenie do odtwarzania plików formatu MP3 (przekonwertowanych z płyt CD) zachowanych na dysku wewnętrznym szafy grającej. Szafa składa się z komputera klasy PC zabudowanego w obudowie z drewna lub tworzyw sztucznych. Starsze modele szaf grających MP3 zawierały wbudowany wewnętrznie system głośników wraz ze wzmacniaczem, obecnie odchodzi się od tego trendu i zaczęły powstawać małe szafy z głośnikami zewnętrznymi z możliwością podłączenia nagłośnienia lokalu, w którym się szafa znajduje. Wrzucenie monet o odpowiednim nominale udostępnia określoną liczbę kredytów. Najczęściej występującymi wrzutnikami w nowych szafach są elektroniczne wrzutniki NRI oraz c120 (coin controls).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. oldradio.pl
  2. November 23, 1889: First public demonstration of a jukebox, „Findery” [dostęp 2018-11-24] (ang.).
  3. Bogdan Miś: Działo się (107) – Studio Opinii [online], studioopinii.pl [dostęp 2018-11-24] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]