از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
حرف ش
الفبای ابجد| ش |
|---|
|
|
ש
|
|
|
|
ܫ
|
|
ش، ش
|
| |
| نمایش آوانگاری | ʃ / s |
|---|
| موقعیت در الفبا | ۲۱ |
|---|
| ارزش عددی | ۳۰۰ |
|---|
|
|
|
| شكل حرف
|
| جدا
|
آغازی
|
میانی
|
پایانی
|
| ش
|
ش
|
ش
|
ش
|
ش، حرف شانزدهم در الفبای فارسی، حرف سیزدهم در الفبای عربی و بیست‌ویکمین حرف از حروف الفبای عبری (شین ש) است. نام این حرف، «شین» است.
- در الفبای ایرانیک: ш[۱]در کتاب فرهنگ واژه‌های اوستا این حرف یعنی ش جزو واژه‌های اوستای است. [۲]
۲.https://archive.org/details/1_20221023_20221023_1515
- ↑ «الفبای طبیعی ایرانیک یادگار اصلاحات استاد ذبیح بهروز و دکتر رضا هازلی». kaaa.info.
