Αποκατάσταση Κένμιου

Η Αποκατάσταση Κένμιου (ιαπωνικά: の新政) ήταν μια τριετής περίοδος Αυτοκρατορικής διακυβέρνησης στην ιαπωνική ιστορία μεταξύ της περιόδου Καμακούρα και της περιόδου Μουρομάτσι από το 1333 έως το 1336.

Η αποκατάσταση Κένμιου ήταν μια προσπάθεια του αυτοκράτορα Γκο-Νταίγκο να ανατρέψει τον κυβερνώντα Καμακούρα Σογκουνάτο και να αποκαταστήσει την εξουσία του Αυτοκρατορικού οίκου στην Ιαπωνία, επιστρέφοντας σε μη στρατιωτική κυβέρνηση μετά από 148 χρόνια de facto στρατιωτικής κυβέρνησης από τον Καμακούρα. Ο Γκο-Ντάιγκο ξεκίνησε τον Πόλεμο Γκένκου το 1331 εναντίον του Καμακούρα Σογκουνάτο αλλά ηττήθηκε και εξορίστηκε στα Νησιά Όκι. Έπειτα, ο Γκο-Ντάιγκο ξεκίνησε μια δεύτερη εξέγερση και με τη βοήθεια του αποστάτη στρατηγού των Καμακούρα, Ασικάγκα Τακαούτζι, νίκησε τον Καμακούρα Σογκουνάτο στην Πολιορκία του Καμακούρα το 1333. Ο Αυτοκρατορικός οίκος επανήλθε στην εξουσία, αλλά οι πολιτικές του Γκό-Ντάιγκο απέτυχαν να ικανοποιήσουν τους Σαμουράι υποστηρικτές του και την πλειοψηφεία του Ιαπωνικού λαού. Η αποκατάσταση Κένμιου τελικά ανατράπηκε όταν ο Τακαούτζι έγινε Σόγκουν και ίδρυσε το Ασικάγκα Σογκουνάτο το 1336, ξεκινώντας την περίοδο Ναμπόκου-τσο και την περίοδο Μουρομάτσι.

Η αποκατάσταση Κένμιου ήταν η τελευταία φορά που ο αυτοκράτορας της Ιαπωνίας κατάφερε να αποκτήσει οποιαδήποτε δύναμη μέχρι την αποκατάσταση Μέιτζι το 1868.

Στόχοι της αποκατάστασης

Όταν ο αυτοκράτορας Γκο-Ντάιγκο ανέβηκε στο θρόνο το 1318, έκανε σχεδόν αμέσως σαφή την πρόθεσή του να κυβερνήσει χωρίς παρέμβαση του στρατού των Καμακούρα. Τα ιστορικά έγγραφα δείχνουν ότι, αψηφώντας τα αποδεικτικά στοιχεία ότι κάτι τέτοιο ήταν αδύνατο, αυτός και οι σύμβουλοί του πίστευαν ότι ήταν δυνατή η αναβίωση του Αυτοκρατορικού Οίκου, και ότι το Σογκουνάτο του Kamakura ήταν το μεγαλύτερο και πιο εμφανές από τα εμπόδια.

Μιά άλλη υπόθεση που έπρεπε να διευθετηθεί, ήταν το πρόβλημα της ιδιοκτησίας γης που είχαν υπό την κατοχή τους οι παλιοί άρχοντες. Οι μεγάλοι γαιοκτήμονες (γνωστοί ως Σούγκο και Τζίτου)με την πολιτική τους ανεξαρτησία και τις φορολογικές τους απαλλαγές, υπονόμευαν την κυβέρνηση και την εξουσία της. Έτσι, και ο Κιτάμπακο Τσικάφουσα, μελλοντικός επικεφαλής σύμβουλος του αυτοκράτορα Ντάιγκο, συζήτησε την κατάσταση στα διαδοχικά έργα του. Ο Τσικάφουσα παραδέχτηκε ότι κανείς δεν είχε καμία πρόθεση να καταργήσει αυτά τα προνόμια, οπότε η μάχη για την αποκατάσταση ήταν χαμένη σε αυτό το μέτωπο εξ΄αρχής. Ο τρόπος που ο ίδιος σχεδίαζε να αντικαταστήσει τους Σούγκο και τους Τζίτου είναι ασαφής, αλλά το βέβαιο είναι πως δεν είχε καμία πρόθεση να μοιραστεί την εξουσία με την τάξη των Σαμουράι. Όσο σοβαρό και αν ήταν το πρόβλημα της ιδιοκτησίας της γης, ο Ντάιγκο και οι σύμβουλοί του δεν έκαναν καμία σοβαρή προσπάθεια να το λύσουν, εν μέρει επειδή η τάξη των σαμουράι από τις δυτικές επαρχίες, τους είχε προσφέρει πολύτιμη βοήθεια για να νικήσουν τον Σογκουνάτο. Έτσι, κάθε προσπάθεια ρύθμισης των αρχοντικών και της γης ήταν καταδικασμένη να αποτύχει, καθώς θα προκαλούσε δυσαρέσκεια μεταξύ των βασικών συμμάχων.

Παραπομπές

Πηγές

^[1] https://www.britannica.com/event/Kemmu-Restoration

^[2] https://www.japancentric.com/kenmu-restoration/

↑ «Kemmu Restoration - Japanese history». Encyclopedia Britannica (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2020.
↑ «Kenmu Restoration Period - Learn more at Japan Centric». Japan Centric (στα Αγγλικά). 20 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2020.

[1] «Kemmu Restoration - Japanese history». Encyclopedia Britannica (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2020.

[2] «Kenmu Restoration Period - Learn more at Japan Centric». Japan Centric (στα Αγγλικά). 20 Νοεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2020.

[1]

[2]