Перайсці да зместу

Люмінесцэнцыя

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Люмінол і гемаглабін — прыклад хімічнай люмінесцэнцыі

Люмінесцэнцыя (ад лац.: lumen, род. склон luminis — святло і -escent — суфікс, які азначае слабое дзеянне) — выпраменьванне святла рэчывам, якое не з’яўляюцца вынікам цяпла, люмінесцэнцыя — форма халоднага выпраменьвання цела. Яна можа быць выклікана хімічнымі рэакцыямі, электрычнай энергіяй, субатамным рухам або напружаннем на крышталі. Гэта адрознівае люмінесцэнцыю ад напалу, калі рэчыва выпраменьвае святло ў выніку награвання. Тэрмін люмінесцэнцыя быў уведзены ў 1888 годзе Эйлхардам Відэманам.

Віды люмінесцэнцыі

[правіць | правіць зыходнік]
  • Флуарэсцэнцыя — свячэнне пад уздзеяннем святла, часцей ультрафіялетавага выпраменьвання, хутка гаснучае
  • Фасфарасцэнцыя — свячэнне пад уздзеяннем святла, доўга не гаснучае
  • Электралюмінісцэнцыя — свячэнне пад уздзеяннем электрычнага току