Vajrayana
| Boeddhisme |
|---|
 |
| Stigter |
| Siddhartha Gautama |
| Volgelinge |
| 488–535 miljoen |
| Geskiedenis |
| Geskiedenis van Boeddhisme • Kloosterlewe |
| Belangrike begrippe |
| Afhanklike ontstaan • Dharma • Drie Juwele • Drie kenmerke van die bestaan • Dukkha • Edel Agtvoudige Pad • Karma • Nirwana • Samsara • Verligting • Vier Edel Waarhede |
| Strominge |
| Mahayana • Suiwer Land • Theravada • Tibettaanse Boeddhisme • Vajrayana • Zen |
| Geskrifte |
| Boeddhavamsa • Pali-kanon • Lotussoetra |
Vajrayana is ’n komplekse stelsel van Boeddhistiese denkrigtings en praktyke met vele fasette wat oor verskeie eeu ontwikkel het.[1] Dit is ook bekend as Tantristiese Boeddhisme, Tantrayana, Mantrayana, Geheime Mantra of Esoteriese Boeddhisme.
Volgens Vajrayana-geskrifte verwys die term Vajrayana ("die Diamantvoertuig") na een van drie voertuie of paaie wat lei na verligting; die ander twee is Sravakayana (ook bekend as Hinayana, "die Klein Voertuig") en Mahayana ("die Groot Voertuig).
Agtergrond
[wysig | wysig bron]Vajrayana is deur Indiese mahasiddhas gestig en volg die Boeddhistiese tantra-geskrifte.[1]
Tantristiese Boeddhisme het in ’n groot mate te doen met rituele en meditasiepraktyke.[2] Een aspek van Vajrayana is die inspan van psigo-fisieke energie deur rituele, visualiserings, fisieke oefeninge en meditasie as ’n manier om die gees te ontwikkel. Deur dié tegnieke kan iemand boeddhaskap in een leeftyd behaal, of selfs in drie jaar. Dié praktyke kan seksuele joga insluit, maar net vir sommige gevorderde beoefenaars.[3]
Geskiedenis
[wysig | wysig bron]Hoewel die eerste Boeddhistiese tantras van die 3de tot die 12de eeu in Indië verskyn het,[4] glo geleerdes soos Hirakawa Akira dat Vajrayana waarskynlik in die 6de of 7de eeu ontstaan het,[5] terwyl die term Vajrayana self in die 8ste eeu begin gebruik is.[1]
Die Vajrayana is voorafgegaan deur die Mantrayana en is gevolg deur die Sahajayana en Kalacakrayana.[6]
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Macmillan Publishing 2004, p. 875-876.
- ↑ Williams 1989, p. 185.
- ↑ Keown 2004, p. 781.
- ↑ Williams 2000, p. 194.
- ↑ Akira 1993, p. 9.
- ↑ Schumann 1974.
Bronne
[wysig | wysig bron]- Buswell, Robert E., ed. (2004), Encyclopedia of Buddhism, Macmillan Reference USA, ISBN 0-02-865910-4
- Williams, Paul (1989), Mahayana Buddhism: the doctrinal foundations, London: Routledge, ISBN 0-415-02537-0
- Williams, Paul; Tribe, Anthony (2000), Buddhist Thought: A complete introduction to the Indian tradition, Routledge, ISBN 0-203-18593-5
- Keown, Damien; Prebish, Charles S. (2004), Encyclopedia of Buddhism, London: Routledge, ISBN 978-0-415-31414-5
- Akira, Hirakawa (1993), Paul Groner, ed., History of Indian Buddhism, Translated by Paul Groner, Delhi: Motilal Banarsidass Publishers
- Schumann, Hans Wolfgang (1974), Buddhism: an outline of its teachings and schools, Theosophical Pub. House
Hierdie artikel is vertaal uit die Engelse Wikipedia
